خوش آمد گُل وز آن خوشتر نباشد
که در دستت به جز ساغر نباشد

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی



عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

سعدی

یاد باد آن که ز ما وقتِ سفر یاد نکرد
به وداعی دلِ غمدیدهٔ ما شاد نکرد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غم که هزار آفرین بر غم باد



مولانا

تو راهم ننیشه

درجواب :یاس

تو راهم ننیشه

گفتم تو راهم نمیشه شرکت کنم

عب نداره تو ادامه خودتونو برسونین

بلد نیستم

درجواب :donya

بلد نیستم

دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای دوست اگر جان طلبی جان به تو بخشم
از جان چه عزیز است بگو آن به تو بخشم

درجواب :ܢܚܩߊ‌ࡅ߭ܘ

دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را
دردا...

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم

حافظ

منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است

تـــا بــدیــن جـــا بــهر دینــار آمـــدم چـــون رســیدم مســت دیــدار آمـــدم

مُفلِسانیم و هوایِ مِی و مُطرب داریم
آه اگر خرقهٔ پشمین به گرو نَسْتانند

در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت

مفتون اميني

عمم