تَرَنُّم
آدمهایی که واقعا مهربونن
دائما ادای آدمای خوب و مهربون رو در نمیارن
اونا اکثرا معمولی هستن و به چشم نمیان
مگر در لحظه های سخت..
آدمای واقعا مهربون بی توقع خوبی میکنن و دنبال آدما راه نمی افتن تا جواب مهربونیشونو بگیرن
مهر و محبتشون ارادی نیست که با یه بدی دیدن از بین بره
آدمای واقعا مهربون هیچ وقت مهربون خطاب نمیشن...
چون بیشتر اوقات عصبی میبینمشون...وقتی دارن واسه پیشرفت کردن ما حرص میخورن
آدمای واقعا مهربون با غصه های ما ناراحت نمیشن عصبی و بی قرار میشن
باهامون دعوا میکنن به هر دری میزنن که راه درست رو نشون ما بدن
گاهی اونقدر برامون سخت میگیرن که ازشون بدمون میاد...
ولی...خودت بگو
واسه خوشحالی کسی که دوستش نداری تلاش میکنی؟
حرص کسی که نمیشناسیش رو میخوری؟
با کسی که برات مهم نیست دعوا میکنی؟
آدمای مهربون واقعی رو با آدمایی که مهربونی میکنن تا شما هم بهشون محبت کنید اشتباه نگیرید
اینجور مهربون الکی ها
همینکه نتونی خوبی شونو جبران کنی
بهت میگن نمک نشناس
اینا الکین...اینا دارن محبت گدایی میکنن ازتون...فاصله بگیرید ازشون
مهربون واقعیا...بی منت مهربونی میکنن حتی وقتی آزارشون بدی...