یافتن پست: #خاطرات
خانوم میم
یه وقتایی یه جمله هایی می بینم
منو یهو می بره به خاطره هام
می گم چقد شبیهش حرف زد... چقد شبیهش بود... چقد شبیهش گفت...
تا به خودم میام چشامو می بینم که خیس شده...
کاش یه قرصی داشتیم می خوردیم و گذشته رو فراموش می کردیم🙃
منو یهو می بره به خاطره هام
می گم چقد شبیهش حرف زد... چقد شبیهش بود... چقد شبیهش گفت...
تا به خودم میام چشامو می بینم که خیس شده...
کاش یه قرصی داشتیم می خوردیم و گذشته رو فراموش می کردیم🙃
جآنم❤
پنجره کنار شومینه ات را باز کن و به طراوت هوای سرد زمستان در صبحی برفی نگاه کن. با یک فنجان چای گرم و کتابی در دست، آرامشی دلپذیر و لذتی بی نظیر را تجربه کن. همین لحظه های ساده می توانند تبدیل به خاطراتی به یادماندنی شوند. از زندگی لذت ببر و سعادت را در هر نفس احساس کن....
جآنم❤
لحظه خدا حافظی انتخابم سکوت است
ترجیح میدم سکوت کنم ، سربه زیر حتی بدون نگاه ، تا مبادا خدایی ناکرده کوه احساساتم قلیان کند ومواد مذاب کلمات این آتشفشان تنها کلبه خاطرات مارا به آغوش گیرد.
ترجیح میدهم سکوت کنم تا آتش به اختیار شدن بروز احساساتم دلیلی بر شلیک کلمات نشود تا پای رفتنت زخمی شود. واما تو ، بهتر که مثل همیشه سکوت کردی ومن فکر کردم توهم مثل منی..
ترجیح میدم سکوت کنم ، سربه زیر حتی بدون نگاه ، تا مبادا خدایی ناکرده کوه احساساتم قلیان کند ومواد مذاب کلمات این آتشفشان تنها کلبه خاطرات مارا به آغوش گیرد.
ترجیح میدهم سکوت کنم تا آتش به اختیار شدن بروز احساساتم دلیلی بر شلیک کلمات نشود تا پای رفتنت زخمی شود. واما تو ، بهتر که مثل همیشه سکوت کردی ومن فکر کردم توهم مثل منی..
g.h.o.l.a.m.a.l.i
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی
·
♡✓
گاهی باید جنگید
نه برای به دست اوردن کسی،
برای پس گرفتن خودت از میان تمام
خاطراتی که در گذشته به جا مانده..
نه برای به دست اوردن کسی،
برای پس گرفتن خودت از میان تمام
خاطراتی که در گذشته به جا مانده..
.gif ":علی"){kind=icon}
هیوا
دلم می‌خواهد از من به نیکی یاد کنی. حالا که عزیزترین و تنها رفیقت نیستم، حالا که آدم‌های دیگری در مسیر جهان تو رفت و آمد دارند؛ کاش آنقدر از خودم در ذهنت خاطرات خوبی ساخته باشم که هرکجا که حرف از من شد، یاد من که افتادی، ذهنت بی اختیار حوالیِ من بایستد و با تصور حضور من، احساس آرامش کنی، ناخودآگاه چشمانت را ببندی، به خاطرات خوبی که از من داری فکر کنی و لبخند بزنی... کاش از معاشرت و رفاقتی که با من داشتی، به عنوان تجربه‌ای شیرین و لذت‌بخش یاد کنی. کاش با لبخند و اشتیاقی عمیق در ذهن و خاطرت تداعی شوم و کسی باشم که با فکر کردن به او، انگیزه و دلایل بیشتری برای زیستن داری... من نمی‌خواهم همیشه به من فکر کنی، اما می‌خواهم همان کسی باشم که در قشر سبز و ماندگار ذهنت جای گرفته و یادش که می‌افتی، با تصور حرف‌ها و نگاه‌ها و لبخندهای او آرام می‌گیری...
هیوا
یک روز به خودم اومدم دیدم حال خوبم وابسته شده به چند ورق قرص که از ترس، تمام روزهامو به شکل منظمی سراغشون میرم. زنگ زدم به دکترم گفتم دیگه قرص نمی خوام، من خوب شدم. گفت نمیتونی یکهو قطع اش کنی. گفتم می تونم. الان حس می کنم بهترم. گفت نمیتونی يكدفعه دست از مصرف دارویی كه چند وقته كنترل بدن و اندام و افكارتو توی دستش گرفته برداری. بايد كمش كنی تا بتونی قطعش كنی. هيچ چيزی رو نميشه يکهو قطع كرد. پرسیدم اگه قطعش کنم چی میشه؟ گفت اون باهات رابطشو تموم کرد رفت با یکی دیگه... چی شد؟ رسیدی به همین قرص ها. نمیتونی یکی رو دوست داشته باشی بعد یکدفعه دوستش نداشته باشی. نمیشه یکی همش باشه و بعد یکهو نباشه. شاید اگر به مرور کمرنگ می شد حضورش، دیگه برات مهم نبود اما تو چون یکهو از کنارت رفت، زمین خوردی. در جوابش گفتم اون یکهو نرفت دکتر. از خیلی وقت قبل رفته بود. از چشماش، از حرفاش، از نگاهش معلوم بود. از خنده هاش که زود خشک می شد تو صورتش، از وقتی احساسش کمرنگ شد، از وقتی بهانه برای نبودن می آورد و هر روز سردتر میشد، معلوم بود... هربار بیشتر از قبل رفته بود. فقط من تو خواب خودم بودم و خبر نداشتم.
ماریا
من پدرمو سه سال قبل از دست دادم
پدرم توی عملیات کربلای پنج اواخر دی ماه توی شلمچه جانباز شدن
تاوقتی پدرم زنده بودن، هرسال همون شب همگیمون میرفتیم دیدنش و خاطرات اون روزاشو برامون تعریف میکرد
امسال اما بخاطر بیماری مادرم، درگیر ایشون بودیم، یاد اون روزا نکردیم
چند روز قبل چند نفر در فواصل کوتاهی سفر راهیان نور که رفته بودن، برای دوتا از خواهرام گفته بودن یک نفر شبیه پدرتون اونجا دیدیم، از بس شبیه بوده که شک کردیم و رفتیم ازش پرسیدیم فامیلت چیه، اونم دقیقا فامیل پدر منو گفته
یکی از همین زائرا، حتی ازش عکس هم گرفته و آورده برامون...
خیییییلی برامون عجیب بود، چون عکسشم ما دیدیم ، واقعا شبیه پدرم بود
اصلا حال روحی هممونو دگرگون کرده این اتفاق
تحلیل ما از این اتفاق و تقارنش با روزای جانباری پدرم، اینه که پدرم میخواسته بهمون بگه هیچوقت یادتون نره من برای چی رفتم و جنگیدم، روزای سختی که گذروندم رو فراموش نکنید، مخصوصا روزایی که مجروح بودم...
خلاصه اینکه امسال، روز پدرمون بسیار متفاوت بود
پدرم توی عملیات کربلای پنج اواخر دی ماه توی شلمچه جانباز شدن
تاوقتی پدرم زنده بودن، هرسال همون شب همگیمون میرفتیم دیدنش و خاطرات اون روزاشو برامون تعریف میکرد
امسال اما بخاطر بیماری مادرم، درگیر ایشون بودیم، یاد اون روزا نکردیم
چند روز قبل چند نفر در فواصل کوتاهی سفر راهیان نور که رفته بودن، برای دوتا از خواهرام گفته بودن یک نفر شبیه پدرتون اونجا دیدیم، از بس شبیه بوده که شک کردیم و رفتیم ازش پرسیدیم فامیلت چیه، اونم دقیقا فامیل پدر منو گفته
یکی از همین زائرا، حتی ازش عکس هم گرفته و آورده برامون...
خیییییلی برامون عجیب بود، چون عکسشم ما دیدیم ، واقعا شبیه پدرم بود
اصلا حال روحی هممونو دگرگون کرده این اتفاق
تحلیل ما از این اتفاق و تقارنش با روزای جانباری پدرم، اینه که پدرم میخواسته بهمون بگه هیچوقت یادتون نره من برای چی رفتم و جنگیدم، روزای سختی که گذروندم رو فراموش نکنید، مخصوصا روزایی که مجروح بودم...
خلاصه اینکه امسال، روز پدرمون بسیار متفاوت بود
...
🎼یک راهکار خوب برای رهایی از اندوه و نگرانی، ورزش کردن پیوسته، پیاده روی روزانه، گوش دادن به موزیک های آرام بخش و گوش نواز، تجسم مناظر زیبایی که دیده ایم، یادآوری خاطرات شیرین و خوبی که داشته ایم و زمزمه‌ی واژه های مثبت دلنشین در ذهنمان است. از این کارهای ساده و تاثیرگذار غافل نشویم.
#پادکست #انرژی #حال_خوب #گوش_کنید #پیشنهاد_دانلود
🎼یک راهکار خوب برای رهایی از اندوه و نگرانی، ورزش کردن پیوسته، پیاده روی روزانه، گوش دادن به موزیک های آرام بخش و گوش نواز، تجسم مناظر زیبایی که دیده ایم، یادآوری خاطرات شیرین و خوبی که داشته ایم و زمزمه‌ی واژه های مثبت دلنشین در ذهنمان است. از این کارهای ساده و تاثیرگذار غافل نشویم.
#پادکست #انرژی #حال_خوب #گوش_کنید #پیشنهاد_دانلود
.gif ":وت"){kind=icon}
شامی
نمیدونم چرا وقتی کلیپی درمورد عاشقایی میبینم که بهم نرسیدن یا پست و متنی ازشون میخونم که پر از درد عشق ، ناخوداگاه گریم میگیره
من مثلا یکی تو دانشگاه دوسم داش و منم خوشم اومد ازش از بس پی گیر بود اما در حد نگاه
بعد سال آخر کلا دیگه بیخیال شد.
اون اول خیلی ناراحتش بودم.الان دگ اصلا تو ذهنم نمیاد هیچ وقت.
و جالب اینه که دوست عادی مجازیم از ذهنم نمیره. میدونمم احتمالا تا وقتی ازدواج نکنم همینطور بی رنگ و پررنگ میشه.
و من اصلا دوسش ندارم دگ
ولی قلبم نمیفهمه. هی خودآزاری میکنم هر دفه با یادش. 😂
اما همش از بی کسیه که این میاد تو ذهنم.
چون اصلا حتی دوستشم ندارم.😂 قلب در این حد نفهمه. که فقط یکیو میخواد بیاره بهش فکر کنه.
ینی الان استیکر خنده میذارم ولی واقعا رو مخه.
اما چون تجربه داشتم ک از ذهنم میرن ، میدونم از ذهن میره بعدا ها.
اون عطش ک بلاخره یجا میفته.... توی روان شناسی هم بهش میگن دوره ی سوگواری ک باید طی بشه ولی نگاه باید رو ب جلو باشه و مطمئن باشی ک آینده ای هست و آدمای جدیدی هست و اتفاقای جدید و...خلاصههه به قول شاعر اگه تو رو ببینم قلبم درد میگیره ،اشکال نداره این عشقه.
قلبمون همش دنبال عشقه. و تسلیم و پذیرش و گذر زمان درستمون میکنه (:
ذهن ک کلا همیشه یکی میخاد ک درگیرش باشه این ک هیچی...ولی من کسایی رو ک واقعا دوست داشتم، هنوزم گاهی اوقات ک بهشون فکر میکنم بیادشون لبخند میزنم..
خب اون آدما حالا فرقی نداره پسر، دختر، دوست، فامیل، رفیق و.... اونا بودن و ارتباط با اونا ک از من این رو ساختن دیگه...
این ک درسته.
منم دوستای مجازیم یادم هستن. صد در صد ادم فراموش نمیکنه ولی دگ وقتی ازدواج کنه فقط شوهرش براش مهمه و دیگر هیچ.
من منظورم این بود ک بعد ازدواج دگ ادم فقط همسرش مهمه. و بقیه بی رنگ بی رنگن. در همین حد ک میگی .
حتی اونا ک دوس پسر یا دوس دختر واقعی هم داشتن دیدم که همینطور بودن اکثرشون
ما ک نداشتیم هیچ وقت.