جهت عضویت در
شبکه اجتماعی ساینا
و دنبال کردنِ
Ahmad
تمایل دارید ؟!
شبکه اجتماعی ساینا یک شبکه اجتماعی ِ قدرتمند ِ مبتنی بر وب است که کاربران آن میتوانند یک ارسال با طول بیشتر از 200 کاراکتر بهمراه تصویر، ویدئو، لینک و فایل داشته و با دنبال کردن کاربران، افکار و نظرات خود را با سایرین به اشتراک بگذارند. گروهها، کارمندان، همکاران و انجمنها با ایجاد یک شبکه اختصاصی قادر به ارتباط با یکدیگر بوده و به کمک تکنولوژی آراِساِس میتوانند تازه ترینها را پیگیری نمایند. شبکه اجتماعی ساینا توسط هر وسیلهی متصل به اینترنت از جمله تلفن همراه دنبالپذیر است!
بله کاملا درسته ولی تو این مرحله م ک هستم سختم نبوده ... اونجوریم ک شما میگی ب نظرم اصلا همچین چیزی وجود نداره چون بالاخره تو جامعه زندگی میکنی اگ سرکار بری یا درس بخونی یا کلاس بری بالاخره با آدما سرکار داری همین باعث میشه خودش خلا عاطفی تا حدودی پر بشه
از خودم ک تعریف میکنم... همیشه سعی کردم رفیق واقعی باشم و با طرف مقابلم مخصوصا تو مشکلاتی ک هر آدمی تو زندگیش داره کنارش باشم و اگ کمکی هم از دستم بربیاد کمک کنم
خب رها چشیده ولی شما نه
تنهایی یعنی یه چازچوب بدون وجود هیچ شخص دیگه .
مثلا مریض بشی تو شهری که حتی اسنپ نیست و ساعت ها بیهوش بیفتی کسی جز خدا ازت خبر نداشته باشه .
خوشحال باشی کسی پیشت نیست عم داشته باشی کسی پیشت نباشه
سفره عیدت تنهایی بچینی
تنهایی بری دکتر
تنهایی بری بازار .تنهایی بخندی
تنهایی گریه کنی
و بدترش اینکه این تنهایی اعتیاد داره مثل افسردگی مثل بختک
دوستای مجازی اره وقتت پر می کنن
ولی اون لحطه که به وجود داقعی پدری مادری خواهری حتی دوستی نیاز داری کسی نباشه اسمش تنهاییه
و اگر اجلت برسه معلوم نیست تاریخ وفات و شب دفنت چقد فاصله بیفته
اصلا دفن بشی؟
به قول شاعر
دیدم که برنداشت کسی نعشم از زمین
خود نعشِ خود به شانه گرفتم گریستم
حرف و حدیث بقیه ک باد هواس.. من جای تو بودم یا خودم نصب بخاری رو یاد میگرفتم ک الان بلدم البته یا این ک همکارمو میآوردم اوکیش میکرد و ب هیشکی هم اهمیت نمیدادم.. برا خودت سختش نکن
اهوم اصلا خوب نیست
چرا خوب نباشه😎
به هرحال یه هم صحبت و همدم لازمه
همون که شامی گفت
منی ک از تنهایی وحشت دارم و در عین حال یوقتایی دوسش میدارم :/
اوایلش همینه ولی بعد خیلیم راحتی حتی دلت نمیخواد خودتو درگیر روابطی بکنی ک تهش هیچ و پوچ
هر وقت به هفته جا من یودی بعد شعار بده
ن اینکه اصلا نباشه اما اینجور آدمها کم شدن
دویاعت نوشتم پرید
از خودم ک تعریف میکنم... همیشه سعی کردم رفیق واقعی باشم و با طرف مقابلم مخصوصا تو مشکلاتی ک هر آدمی تو زندگیش داره کنارش باشم و اگ کمکی هم از دستم بربیاد کمک کنم
و اینکه شما هپین فضای مجازی رو در نظر بگیر بالاخره بعضی وقتا با همین دوستان مجازی میخندی یا ناراحت میشی همبن خودش ی نوع رابطه عاطفیه
خب رها چشیده ولی شما نه
تنهایی یعنی یه چازچوب بدون وجود هیچ شخص دیگه .
مثلا مریض بشی تو شهری که حتی اسنپ نیست و ساعت ها بیهوش بیفتی کسی جز خدا ازت خبر نداشته باشه .
خوشحال باشی کسی پیشت نیست عم داشته باشی کسی پیشت نباشه
سفره عیدت تنهایی بچینی
تنهایی بری دکتر
تنهایی بری بازار .تنهایی بخندی
تنهایی گریه کنی
و بدترش اینکه این تنهایی اعتیاد داره مثل افسردگی مثل بختک
دوستای مجازی اره وقتت پر می کنن
ولی اون لحطه که به وجود داقعی پدری مادری خواهری حتی دوستی نیاز داری کسی نباشه اسمش تنهاییه
و اگر اجلت برسه معلوم نیست تاریخ وفات و شب دفنت چقد فاصله بیفته
اصلا دفن بشی؟
به قول شاعر
دیدم که برنداشت کسی نعشم از زمین
خود نعشِ خود به شانه گرفتم گریستم
و پیش با سدی تنهایی
اخرش چی شدخوبه یا بد؟
خوبههههه ^_^
ولی من باز میگم لازمه یکی کنارمون باشه حالا هی شما حرف خودتو بزن
دوستام هستن
به شرطی که ازشون فراری نباشید
ن چون زیاد همدیگه رو نمیبینیم ^_^
خداقوت
هعی...
...