آه من العشق! قبل از عشق، بعد از عشق...
عشق، قدیمترین و پا برجاترین سنت روی زمین است. عاشق رانده میشود، اما نمیراند. عاشق آزار میبیند، اما آزارش به مورچه هم نمیرسد. عاشق که شدی میفهمی...
دلت به کیسهای مخملی تبدیل میشود، درونش گلولهای ابریشمی، با این دلِ نازک نمیتوانی کسی را برنجانی...
به صف عشاق می پیوندی. نترس! در عشق که فنا شوی، تعاریف ظاهری و مقولههای ذهنی دود میشود و میرود به هوا.
از آن نقطه به بعد چیزی به نام "من" نمیماند. تمامِ منیّت میشود صفری بزرگ...
آنجا نه شریعت می ماند، نه طریقت، نه معرفت.
فقط و فقط حقیقت است که می ماند...
✍🏻
#الیف_شافاک
😔