✅ هدف قرآن، هدایت مردم است و اگر به مسائلى از قبیل خلقتِ آسمان‌ها و زمین و گیاهان و حیوانات و... اشاره كرده به خاطر آن است كه توجّه مردم به آنها، موجب توجّه به علم و قدرت و حكمت خداوند گردد

✅ قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مى‌كند: عالم غیب و عالم شهود. متّقین به كلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مى‌كنند كه برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند كه خدا را با چشم ببینند و چون نمى‌بینند، به او ایمان نمى‌آورند. چنانكه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لك حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمى‌آوریم، مگر آنكه خداوند را آشكارا مشاهده كنیم.

⭕⭕ غیب به خداوند متعال، فرشتگان، معاد و حضرت مهدى علیه السلام اطلاق شده است. ⭕⭕

✅ پاداش اهل تقوا كه به غیب ایمان دارند و اهل نماز و انفاق و یقین به آخرت هستند، رستگارى و فلاح است. رستگارى، بلندترین قلّه سعادت است. زیرا خداوند هستى را براى بشر آفریده و بشر را براى عبادت و عبادت را براى رسیدن به تقوا و تقوا را براى رسیدن به فلاح و رستگارى.
در قرآن، رستگاران ویژگى‌هاى دارند؛ از جمله:

الف: در برابر مفاسد جامعه، به اصلاحگرى مى‌پردازند.

ب: امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند.

ج: علاوه بر ایمان به رسول خداصلى الله علیه وآله، او را حمایت مى‌كنند.

د: اهل ایثار هستند.

ه: در قیامت از حسنات، میزانِ سنگین دارند.