زن و شوهر: قرآن کریم می فرماید:
هنّ لباس لکم و انتم لباس لهنّ:[3] «زنان خود لباس عفاف شما و شما نیز لباس عفت آنان هستید.»
لباس عیوب انسان را می پوشاند، زن و شوهر نیز باید عیوب یکدیگر را بپوشانند و همان طور که لباس انسان باید در طرح و جنس و رنگ، مناسب انسان باشد، همسر نیز باید هم کفو و متناسب با فکر و شخصیت انسان باشد. لباس مایه زینت و آرامش است، همسر نیز مایه زینت و آرامش و سر نگه دار انسان است. لباس انسان را از خطر گرما و سرما حفظ می کند، وجود همسر نیز کانون خانواده را از آسیب ها حفظ می کند و آن را گرم و زندگی را از سردی می رهاند. لباس حریم انسان است و دوری از لباس، مایه رسوائی است، دوری از ازدواج و همسر نیز سبب انحراف و رسوائی انسان می شود. انسان باید لباس خود را از آلودگی حفظ نماید، هر یک از دو همسر نیز باید یکدیگر را از آلوده شدن به گناه محافظت کنند و باعث پاکدامنی یکدیگر باشند.