#عالم-غیب
عالم غیب در مقابل عالم شهود
غیب به معنای چیز پنهان است و در مقابل شهود قرار دارد که امور محسوس را شامل میشود.[۱] برطبق آموزههای دینی، هستی به دو بخش کلی عالَم شهود و عالم غیب تقسیم میشود: منظور از عالم شهود، جهان طبیعت و موجودات مادی است که با حواس پنجگانه قابل مشاهده هستند و منظور از عالم غیب، جهان و موجوداتی است که با حواس پنجگانه درک نمیشوند.[۲] علامه طباطبایی در المیزان، وحی و جهان آخرت را از مصادیق غیب دانسته است.[۳]
برخی معتقدند که عالم غیب و عالم شهود مانند زمین و آسمان نیستند که وجود مستقل داشته باشند. این دو عالم وجود نسبی دارند؛ یعنی ممکن است برخی از مراتب وجود برای برخی از موجودات قابل مشاهده باشد و برای برخی دیگر پوشیده باشد. در این صورت برای دسته اول عالم شهود و برای دسته دوم عالم غیب است.[۴] قرآن یکی از ویژگیهای مؤمنان را ایمان به عالم غیب بیان کرده است.