#عالم_غیب(5)
اطلاع پیامبران از عالم غیب
با توجه به آیاتی که علم غیب را ویژه خداوند دانستهاند، برخی از علماء چون علامه طبرسی و شیخ مفید، نسبتدادن علم غیب به پیامبران و امامان را باوری زشت دانسته و گفتهاند: هیچیک از علماء شیعه نمیپذیرند که کسی جز خدا علم غیب داشته باشند. به باور اینان پیامبران و امامان به وسیله تعلیم خداوند از غیب باخبر میشوند.[۹]
علامه طباطبایی، در تفسیر آیات ۲۶ و ۲۷ سوره جن «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً؛ إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ» (داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند؛ جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد)، گفته است: این آیه استثنائی بر آیاتی است که علم غیب را به خدا منحصر میکنند و بیان میکند که پیامبران نیز به هراندازه که خدا بخواهد، از عالم غیب اطلاع پیدا میکنند. به باور وی بر اساس آیات قرآن به پیامبران وحی می شود و وحی نیز از مصادیق غیب است پس پیامبران از غیب آگاهی دارند
گفتهاند به این علت برخی از علماء گذشته علم غیب پیامبران و امامان را انکار کردهاند و حتی امامان نیز خود را از علم غیب بیاطلاع دانستهاند که در صدر اسلام مراد از علم غیب، علم ذاتی بود و ادعای چنین علمی، به معنای ادعای ربوبیت او بود. شاهد این مطلب را این سخن شیخ مفید دانستهاند که نسبتدادن علم به ائمه عقیده نادرست است؛ چون نسبتدادن علم غیب به کسی به معنای آن است که او با توانایی خود به آن رسیده است، نه آنکه آن را از کسی گرفته باشد و این برای جز خدا ممکن نیست.