به نظرت تعداد آدم‌هایی که بر اثر سقوط هواپیما فوت می‌کنند بیشتره یا آدم‌هایی که بر اثر دیابت یا سرطان؟

جواب اکثر ما سقوط هواپیماست اما باید بگم اینطور نیست.

پس چرا بیشتر مردم باور دارند برعکس اون درسته؟ چون اون‌ها در حافظه‌ی ما دردسترس‌ترند.

ما معمولا توی ذهنمون چیزهای ساکت یا نامرئی رو کوچک‌تر می‌شمریم و تصور پیشامدهای پر زرق و برق و جذاب، برای مغزمون دردسترس تره.

نکته اینجاست که ذهن ما با استفاده از چیزایی که به اندازه کافی تکرار شدند و برای مغزمون در دسترس‌ترند، جدای از صحیح یا غلط بودنش جهت‌گیری می‌کنه و دنیا را با همون نتایج می‌بینه حتی اگر درست نباشه

باهار🤣🤣
جیمی ببین تو سقوط هواپیما
تصادف
زلزله
سیل و هزارتا کوفت و زرمار دیگۀ طبیعی، همه میمیرن

پیر جوون بچه میانسال
بدون هیچ انتخابی
کسایی میمیرن ک برای فرداشون هزارتا امید و آرزو داشتن
ولی تو بیماری سرطان یا دیابت یا فشار خون و ...
فقط کسایی مستعد مرگن میمیرن
کسایی ک دیگ از زندگی نا امید شدن یا امید کمی به ادامه زندگی دارن.
اینو در نظر داشته باش.

واقعا چیزی ندارم که بگم

همه ما با اتفاقاتی مواجه می‌شیم که اون‌ها رو تصادفی فرض می‌کنیم.

این که هم‌زمان به یه دوست فکر کنیم و همون لحظه با ما تماس بگیره، به‌صورت اتفاقی رخ نمیده بلکه بر اساس احتمالات امکان اینکه با ما تماس می‌گرفت وجود داشت.

مثالی که مطرح شده انفجار کلیسا در ایالت نبراسکا بود. با اینکه این کلیسا منفجر شد هیچ کشته‌ای نداشت،چون مهمانان همه دیر رسیدن.

این اتفاق تصادفی نبود بلکه با یه درصد احتمال ممکن بود رخ بده.

روانشناسان این پدیده رو پدیده‌ی هم‌زمانی معرفی کردن. معمولا انسان‌ها موقع تخمین زدن دچار اشتباه میشن، در نتیجه اتفاقات تصادفی نادر هستن اما کاملا شدنی. بالاخره اتفاق میوفتن و چیز عجیبی نیست