ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
بر سینه می فشارمت اما ندارمت
ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت اما ندارمت
در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت
می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت
می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت اما ندارمت
سعید بیابانکی
۲ موافق
1397/10/08 - 16:18 در
حـس نـویـس . . .
به به...این شعر عالیه
به گولی شما که نمیرسه
خخخ ممنون جیگملکم
اووووو
زره کوووووفخ
ابرومونو بردی
از راست چیجوری؟؟
بچه پررو...ابرومونو بردی بعد میگی چیجوری؟؟؟
فعلا تو ابرومونو بردی ک خودتم نمیشناسی
عی دودکشه چیییییزی...خانم من از کوجا بدونم اون کیهانه
خا منم از کجا بدونم چیکار کردم
ک ک چ