من آدمی بودم که هیچ وقت
حرفامو به کسی نمی‌زدم.
همیشه وقتی ازم می‌پرسیدن،
سریع می‌پیچوندم و بحث رو
عوض می‌کردم..
اما تو اومدی دستامو گرفتی
و من نمی‌دونم چرا اما انگار
کلمه ها بیشتر از هر وقت دیگه‌ای
آماده گفتن بودن.
تو مثل پناهگاه شدی واسم. من
باریدم‌ و تو منو به آغوش گرفتی.🦋
نمی‌دونم، ولی تو باعث میشی
من لبخند از ته دل بزنم و
خوشحالی توی چشام برق بزنه.

لایک

مولانا میگه.....
حکایت عاشقی که از داروغه به باغی گریخت و معشوق را آنجا یافت
جوانی عاشق زنی شد؛ اما هر بار که عاشق نامه میفرستاد،خدمتکار زن در نامه دست می برد و نمی گذاشت که پیام عاشقانه به طور کامل به معشوق برسد.
چندین سال در این فراق گذشت.
تا این که داروغه عاشق را در شب می بیند و به تصور این که دزد هست او را دنبال می کند .
عاشق به باغی پناه می‌آورد.
ناگهان معشوق را آنجا می بیند که فانوسی در دست دارد و به دنبال انگشتر گمشده خود می گردد.
عاشق از فرط خوشحالی وصال غیر منتظره ،به خداوند می گوید خدایا این داروغه را رحمت کن....
جوان در باغ میل معشوق در دلش شدید می شود و می خواهد او را در آغوش گیرد اما معشوق مانع می شود.عاشق سوال می کند چرا؟؟!!اینجا کسی جز نسیم که می وزد نیست.
معشوق می گوید:
نسیم را می بینی اما خالق نسیم را نمی بینی؟؟!!
عاشق می گوید گرچه من گستاخی کردم اما در عشق خود صادقم.
معشوق جواب می دهد که تو عاشق نیستی ،تو مرا نمی خواهی بلکه هوسهای خود را می خواهی.از این رو در این چند سال جواب نامه هایت را نمی دادم.
هنوز مقام عاشق حقیقی را کسب نکرده ای.

الان شهر ما بهترین هوای کشورو داره

با آقا مرتضی و فندقی خوشگل

تشریف بیارید درخدمتیم

ی طبقه خونمون آماده پذیرایی و خالیه

بی تعارف ها

عالی

لایک

شاید آغوش

درجواب :مشدّد

یه بار فیض بوک چنین پستی نوشتم...

این مدل حرف زدن رو شمام اثر گذاشته ها😂

به به💜