زاغ(یا: زاج در آتش گذاشتن) در باورهای عامیانه، از روش های توصیه شده برای رفعِ چَشم زَخم.
هرگاه طفلی نابه هنگام بیمار شود، شبانه اندکی زاج در زیرِ بالشِ او می گذارند و بامداد آن را در آتش می اندازند تا بسوزد، آن گاه با احتیاط، چنان که نقش های افتاده بر خمیر زاج خراب نشود، آن را بر می دارند و سرما می دهند. اگر نقشِ خمیره شبیهِ چشم باشد، گویند طفلِ بیمار را چشم زده اند.
آن گاه زاج را بر کفِ پای کودک می مالند و ضمنِ آن که بر گردِ سرش فوت می کنند، بلادورگویان و با صلوات فرستادن برایش دعایی می خوانند.
حقیقت یا خرافه مسئله اینست ؟؟؟؟
@dearyourselfd
مسئلتم؟؟!
والله خرافات است..ولی چشم زخم هست. .
که اینطور
چقد خرافات قاطی زندگی هامون شده
دیشب یکی میگفت ،فلان وسیله رو گم کردم
برم زاج بسوزونم ببینم کجاس
یه لحظه فکر کردم ،خو اون طرف از کجا میدونه ،کجاس؟؟؟
چشم زخم بله هست ، هم حضرت یعقوب به فرزندانش گفته
هم پیامبر فکر کنم ،یه جا گفته بودند ،یادم رفته
والله قدیم ها میگفتند .چیزی را گم کردی از خاطرت رفت دو رکعت نماز بخون پیدا میکنید ..دلیل آن.چون شیطان دوست ندارد تو نماز واقعی بخونی فکر ترا مشغولمیکند جای که وسیله را گذاشتی به یاد تو میارد وباعث میشه از خدا غافل بشی و نماز را زود تمام کنید
به ان بنده خدا هم بگو برو دورکعت نماز بخونه
بنده خدا ،صبح رفتن فال نخود که نمدونم چیه
حالا پیداش میکنه به ما چه
شاید خودم برداشته باشم وسیله ش رو