هر كس بكنـد طاعت از آن امر الـهي
رزقـش به يقين مي رود آن رو به فزونـي
در طاعت احكام الـهي به جز اين نيست
ما تـجربه كرديـم در اين راه گـواهي
٭٭٭
هـر كس نكند طاعـت فرمان الـهي
عمرش به هـدر مي رود و رو به سياهي
راهـي كه خداونـد جهان كـرده معيّن
صد راه ديگـر هست ، ولـي راه تباهي
٭٭٭
رزقـي كه حسن داشت زِ تقدير الـهي
آمد بـر دستـش و بـشد بـذر گيـاهي
قانع بـشد از هر چه خداونـد بر آن داد
گر بيش به من داد و كـم گاه به گـاهي
٭٭٭
پند حكيم ، خيـر و ثواب است بشنويـد
بر غيـر حكمت است ، ره درد نگرويـد
حكمت به جوّ تـجمّل دنيا صواب نيست
سرهـا به رأي حكمـت داور بياوريـد
٭٭٭
هـوش دار كه در سفـره نان پا نگذاري
اين سفـره نعمـت به مقـدم بشمـاري
نان را به ملايـم و به آداب و رسـومش
هرگه بـخوري شكر خـدا را بـگزاري
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
۱ موافق
1399/12/16 - 08:07