خَمي كه ابروي شوخ تو در كمان انداخت
بقصد جانِ منِ زارِ ناتوان انداخت
بيت مورد نظر:
كنون به آب مي لعل خرقه مي شويم
نصيبه ي ازل از خود نمي توان انداخت
اشاره به آيه ي 52 سوره ي توبه دارد كه مي فرمايد: «قُل لَن يُصيبَنا إلّا ما كَتَبَ الله لَنا ...» (بگو هرگز نمي رسد ما را مگر آنچه نوشت خدا بر ما).