از زمانی که گلوله شلیک میشود تا به هدف اصابت کند، حتی چند هزارم ثانیه هم طول نمی کشد. من بارها خودم را گذاشتهام جای کسی که گلوله به سمتش میآید، بارها به این فکر کردهام که در آن لحظاتِ کمتر از هزارم ثانیه، به فکرِ کسی که مطمئن است می میرد چه رسیده؟ کدام کارِ نکرده را به یاد آورده، کدام حرف نزده، کدام آدم؟!
میدانی خیلی مهم است که وقتی تنها یک آن، کمتر از یک دَم زمان داری، دلت تازه به یادش نیافتد که به خودش بدهی دارد. جایی را، حرفی، کاری و مهمتر از همه آدمی را. اگر همین حالا یک گلوله به سمت قلبتان بیاید، بدهیتان به خودتان چیست؟! بیهیچ ملاحظهای هرچه زودتر آن را با خودتان صاف کنید
ساره محموديان
۱ موافق
1399/07/25 - 21:12