الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَمَّا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یُنْزِلَ فَاتِحَهًَْ الْکِتَابِ وَ آیَهًَْ الْکُرْسِیِّ وَ شَهِدَ اللَّهُ و قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ إِلَی قَوْلِهِ بِغَیْرِ حِسابٍ تَعَلَّقْنَ بِالْعَرْشِ وَ لَیْسَ بَیْنَهُنَ وَ بَیْنَ اللَّهِ حِجَابٌ وَ قُلْنَ یَا رَبِّ تُهْبِطُنَا إِلَی دَارِ الذُّنُوبِ وَ إِلَی مَنْ یَعْصِیکَ وَ نَحْنُ مُعَلَّقَاتٌ بِالطَّهُورِ وَ بِالْقُدْسِ. فَقَالَ: وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی مَا مِنْ عَبْدٍ قَرَأَکُنَّ فِی دُبُرِ کُلِ صَلَاهًٍْ مَکْتُوبَهًٍْ إِلَّا أَسْکَنْتُهُ حَظِیرَهًَْ الْقُدْسِ عَلَی مَا کَانَ فِیهِ وَ إِلَّا نَظَرْتُ إِلَیْهِ بِعَیْنِیَ الْمَکْنُونَهًِْ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعِینَ نَظْرَهًًْ وَ إِلَّا قَضَیْتُ لَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعِینَ حَاجَهًًْ أَدْنَاهَا الْمَغْفِرَهًُْ وَ إِلَّا أَعَذْتُهُ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ وَ نَصَرْتُهُ عَلَیْهِ وَ لَا یَمْنَعُهُ دُخُولَ الْجَنَّهًِْ إِلَّا أَنْ یَمُوت.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) زمانیکه خداوند عزّوجلّ تصمیم گرفت که «فاتحهًْالکتاب»، «آیهًْالکرسی»، .ترجمه در دیدگاه
۲ موافق
1399/07/10 - 17:20
پیامبر (صلی الله علیه و آله) زمانیکه خداوند عزّوجلّ تصمیم گرفت که «فاتحهًْالکتاب»، «آیهًْالکرسی»، «آیه: شَهِدَالله» و آیه: قُلِ اللهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ ... وَ تَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَیرِْ حِسَابٍ؛ بگو: «بارالها! مالک [حکومتها] تویی ... بدون حساب [روزی] میبخشی. (آلعمران/۲۷۲۶) را فرو فرستد، [این آیات] درحالیکه به عرش آویخته شدهبودند و بین آنها و خداوند حائلی وجود نداشت، گفتند: «پروردگارا ما را به سرزمین معاصی و بهسوی گناهکاران هبوط میدهی، درحالیکه ما به قداست و پاکی تعلّق داریم»؟! خداوند فرمود: «به عزّت و جلالم سوگند! هر بندهای را که پس از پایان تمام نمازها شما آیات را بخواند، در بهشت ساکن میکنم و با چشمان پنهانم روزی هفت بار به او نظر میکنم و هر روز هفتاد حاجت او را برآورده مینمایم که مغفرت و بخشش، کمترین آن است و او را از شرّ همهی دشمنان پناه میدهم و در مقابلِ دشمنانش او را یاری میکنم. و فقط مرگ مانع ورود او به بهشت میشود (به محض اینکه بمیرد وارد بهشت میشود)».