از یک جایی به بعد، بی تفاوت می شوی به هرچیزی که هست، پشت می کنی به دلواپسی ها و با خودت می گویی : "بیخیال ؛ بالاخره یک چیزی می شود" ...
از یک جایی به بعد، دلت جنگیدن نمی خواهد، رسیدن نمی خواهد، داشتن نمی خواهد ! فقط می خواهی آرام باشی .
از نقش جنگنده ها و دونده ها انصراف می دهی ، عقب تر می ایستی و فقط تماشا می کنی .
از یک جایی به بعد، می نشینی کناری و در امن ترین نقطه ی زندگی ات، خیره می شوی به مسیرهای در حال عبور و در کمال بیخیالی و آرامش ، چای ات را می نوشی ...
۵ موافق
1398/11/20 - 23:59
هعی . . .