خنده جام
کوره راه زندگی هم روشن است//آفتاب و ماه آن با گلشن است
گل بسان خنده ی جام شراب//هر که دل با او نبرد مست و خراب
آشیان دل هوای کوی دوست//هر که را دل نیست احوالش نکوست
آنکه دل را سهم ما چون آب کرد//دیگران را سهم همچون خواب کرد
دل بسان گلشن است ای ماهتاب ///روشن و پر رونق و ماه آفتاب
دل بداد و ما به او پروانه ایم//شمع محفل ساکن این خانه ایم
دل بداد و مست و هشیارش شدیم//عاشق پاکیزه و زارش شدیم
ای خدا دل را زما برگیر هان//ای خدا باز رسان ما را به خود
ما غریب و بی کس و بی گفت و شد