افسوس که در دست تو آیینه جادوست
زیبایی و بی رحم چو دیوی که پری روست
در تیررس چشمی و حاجت به کمان نیست
مقصود تماشای خرامیدن آهوست
زیبایی دنیا دل ما را نفریبد
در جام طلا زهر منوشان به من ای دوست
از عمر گران کاست و جز رنج نیفزود
این منطق دنیاست، زیان فلسفه ی اوست
بر سر در بازارچه ی عمر نوشتند
اینجا خبری نیست، اگر هست هیاهوست
فاضلنظری
۳ موافق
1398/01/26 - 19:40 در
HaMkHoNeH