fatme
هرکی که خوشحاله غمی هم داره
سارا
بیا کوچه به کوچه کاشان رو با دلنوشته های ابتهاج قدم برداریم
بیا تا بی مقصد،بی هدف
بزنیم تو دل جاده و تاریکی؛ اونقدری بریم و بریم که نفهمیم کِی تاریکی جای خودشو به صبح داده
بیا کنار هم غافل شیم از این همه درد،بیا زمین و زمان رو به باد بسپاریم
بیا شبونه تو شمرون تهران قدم بزنیم و بستنی بخوریم و برای ساعتی خودمون رو مهمونِ اون دسته از خنده های از ته دلت کنم
بیا تا با تک تک درختایِ جنگ شمال خاطره بسازیم
بیا تا غروب رو طلوع کنیم؛
بیا،بیا تا تو وجود هم حل شیم.
▪️
همیشه بر این عقیده استوار بودم که کنترل ذهن یک کسی که از روانشناسی چیزی میدونه برای دیگران خیلی سخته مخصوصا اگر خودش روانشناس باشه...
برای همین هم وقتی ذهنم رو آزاد میکنم و به پرواز در میاد در اکثر مواقع به دردسر های بزرگی میوفتم...
چون گاه گاهی انسانی فضول میاد و متوجه نوشته های یک روانشناس روانی میشه و این موضوع باعث میشه توی دردسر بیوفتم...
اما توصیه میکنم بهتون همیشه ذهنتون رو آزادانه به پرواز در بیارید روی کاغذ
گاه به وسیله نوشتن ، گاه به وسیله نقاشی و ...
اون موقس که آرامش عجیبی تمام وجودتون رو در بر میگیره...
«یکی از همین دست نوشته ها رو توی کامنت قرار میدم»
fatme
احساس میکنم همه رفتن یه عالمه کار بزرگ تو زندگیشون کردن، و من عقب موندم.🚶♀️
mohamad
معمولاً در لحظه سرمون گرمه و نمیفهمیم، وقتی رفت و گذشت و تموم شد، به عقب نگاه میکنیم میبینیم فلانی چقدر صبور بود، چقدر دوستمون داشت، چقدر نگران و بهمون توجه میکرد و چقدر چیز یادمون داد یا نه برعکس، چقدر ازمون سواستفاده کرد، چقدر تحقیرمون کرد و چقدر بد باهامون تا کرد. آدمی درست کاره که اینا رو در لحظه بفهمه تا قبل از این که تامل کنه چه عملی انجام داده
یپ
همیشه اینجوری نیست
ن نیست
هیچ چیزی توی جهان هستی ۱۰۰ یا ۰ مطلق نیست
اون چیزی ک قطعیه توی ریاضیات رخ میده
حتی همین فردا امکانش وجود داره خورشید از غرب طلوع کنه یا هر احتمال دیگه ای
تنها چیزی ک بین احتمالات توی جهان هستی تفاوت داره درصد وقوعشونه که بالا و پایین میشه
پس قید هایی از قبیل (قطعا ، مطمئنا ، حتما و ...) توی ریاضیات وجود دارن و توی جهان هستی...
نه
اهوم