کوچک بودیم. میگفتند دروغگو دشمن خداس ............
کم کم بزرگ شدیم با چشم دیدیم بعضی ها دروغ میگند .گفتیم بنابه این دلیل دروغگو دشمن خداست . گفتن .دروغ مصلحت آمیز گفتیم. تا نانی به کف آریم به غفلت نخوریم. ..گفتیم نان که حرم میشود . عرض کردن. سود این عقب افتادی این دروغ را میدهیم که صاحبان پول زیان نکنند ..گفتیم ما در کتاب ها خواندهایم که چه بلای سر چوپان دروغگو آمد .لبخندی زد گفت ..تا ابله در جهان هست ، مفلس در نمی ماند