نگران نباش‎

خیلی تنها نمی‌مانم‎

عاقبت یک روز‎

مرگ دستم را می‌گیرد‎

و از تمامِ این خیابان‌هایِ شلوغ عبورم می‌دهد‎

نگران نباش‎

مرگ شبیه زندگی نیست‎

دست‌های پُر مهری دارد‎

‎دستِ هر کس را بگیرد‎

‎دیگر رهای‌اش نمی‌کند‎

نسترن وثوقی

و نترسیم از مرگ

مرگ پایان کبوتر نیست

مرگ وارونه یک زنجره نیست

مرگ در ذهن اقاقی جاری است

مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد

مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می‌گوید

مرگ با خوشه انگور می‌آید به دهان

مرگ در حنجره سرخ – گلو می‌خواند

مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است

مرگ گاهی ریحان می‌چیند

مرگ گاهی ودكا می‌نوشد

گاه در سایه نشسته است به ما می‌نگرد

و همه می‌دانیم

ریه‌های لذت، پر اکسیژن مرگ است

در نبندیم به روی سخن زنده تقدیر که از پشت چپرهای

صدا می‌شنویم

سهراب سپهری

جُستن

یافتن

و آنگاه

به اختیار برگزیدن

و از خویشتنِ خویش

بارویی پی‌افکندن

اگر مرگ را از این همه ارزشی بیش‌تر باشد

حاشا، حاشا که هرگز از مرگ هراسیده باشم

چرا از مرگ می‌ترسید

چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید

چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می‌دانید

مپندارید بوم نا امیدی باز

به بام خاطر من می‌کند پرواز

مپندارید جام جانم از اندوه لبریز است

مگویید این سخن تلخ و غم انگیز است...

بهشت جاودان آن جاست

جهان آنجا و جان آنجاست

نه فریادی نه آهنگی نه آوایی

نه دیروزی نه امروزی نه فردایی

جهان آرام و جان آرام

زمان در خواب بی فرجام

خوش آن خوابی که بیداری نمی‌بیند

سر از بالین اندوه گران خویش بردارید

در این دوران که آزادگی نام و نشانی نیست

در این دوران که هر جا هر که را زر در ترازو، زور در بازوست

جهان را دست این نامردم صدرنگ بسپارید

که کام از یکدیگر گیرند و خون یکدیگر ریزند

همه بر آستان مرگ راحت سر فرود آرید

چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می‌دانید

چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید

چرا از مرگ می‌ترسید!

خوشا آن‌کس که پیش از مرگ میرد

دل و جان هرچه باشد ترک گیرد

وضع ما در گردش دنیا چه فرقی می‌کند

زندگی یا مرگ، بعد از ما چه فرقی می‌کند

ماهیان روی خاک و ماهیان روی آب

وقت مردن، ساحل و دریا چه فرقی می‌کند

سهم ما از خاک وقتی مستطیلی بیش نیست

جای ما اینجاست یا آنجا چه فرقی می‌کند؟

یاد شیرین تو بر من زندگی را تلخ کرد

تلخ و شیرین جهان اما چه فرقی می‌کند

هیچ کس هم صحبت تنهایی یک مرد نیست

خانه من با خیابان‌ها چه فرقی می‌کند

مثل سنگی زیر آب از خویش می‌پرسم مدام

ماه پایین است یا بالا چه فرقی می‌کند؟

فرصت امروز هم با وعده فردا گذشت

بی وفا! امروز با فردا چه فرقی می‌کند

دل شکسته خودم
سپرده ام به دست دوست
همان خدای مهربان که
که دوست من فقط هموست

یک سال گذشت ...
یک سال پر از دردهایی که بی درمان تا ماند آبدیده شوم
پر از شب بیداری هایی که به صبح کشید تا به راز شب پی ببرم
پر از خواب های بی سرو ته که من در میانشان گم بودم
پر از فریادهایی که در گلو خفه ماند تا به گوش نامردی نرسد
پر از گریه هایی که به لبخند انجامید تا دشمنم بداند هنوز هم ایستاده ام
پر از شکست هایی که به تجربه انجامید
پر از آدم هایی که هر کدارم چیزی آوردند و بردند

حال من تبدیل شده ام به کوهی از درد و راز و فریاد و لبخند و تجربه و چیزهایی که آدم ها برایم آورده اند
حال من آماده ام برای شروعی دوباره دیگر نه دردهایم بی درمان میماند نه شب ها بیدار میمانم نه فریاد هایم به سکوت تبدیل میشود نه گریه هایم به لبخند نه میگذارم آدم ها چیزی ببرند
من ایستاده ام تا عوض شوم
#DkFTH

تا حالا شده چشای کسی بشه دنیات ؟ اونقدر مست چشاش باشی که هر چی هم سرت داد بزنه نفهمی وفقط تو دریای چشاش غرق بشی ؟ شده وقتی موهاشو یه وری کج میکنه دیوونش شی دلت بخاد بپری یه ماچ محکم از لپش بکنی؟شده وقتی حرفای مهم میزنه به چشاش نگاه نکنی چون میدونی نگاه کردن همانا و غرق شدن همانا؟ شده بدونی هر چقدر هم که بد بشی باز هم مثله روز اول دوستت داره و هیچ وقت تنهات نمیزاره حتی جونشم حاضره برات بده؟ شده پریدن تو آغوشش همیشه وسوست کنه؟ شده وقتی ناراحته تو هم ناراحت بشی ولی به روی خودت نیاری و همه کار بکنی تا بخنده؟ شده شنیدن یه حرف دلخوری کوچیک ازش دلت بگیره؟ وقتی که دلت گرفته می فهمه همه تلاششو میکنه که باهاش حرف بزنی ؟ شده عاشقه بچه بازیاش باشی؟ شده بدونی اگه بهش تکیه کنی دیگه هیشکی حریفت نمیشه وهیچ وقت پشتتو خالی نمیکنه؟
اگه شده بدون پادشاه قلبتو پیدا کردی
#DKFTH

تازگیا دل من یه جایی گیره با تو
اومدی توی قلبم زود وا کردی جاتو^_^

قاضی زیاد میشود وقتی عدالت نیست ...

من دارم از خودم واز تو سخت میترسم مایی که از ناکامی هم کام میگیریم ....