#تیکه_کتاب
حسین ابن علی یک روح بزرگ و یک روح مقدس است. اساسا روح که بزرگ شد، آن به زحمت می افتد
و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا میکند.
می گوید وقتی که روح بزرگ شد جسم و تن چاره ای ندارد جز آنکه بدنبال روح بیاید، به زحمت بیفتد و ناراحت شود. اما روح کوچک به دنبال خواهش های تن می رود،هرچه را که تن فرمان بدهد، اطاعت میکند. روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می رود اگرچه از راه تملق و چاپلوسی باشد. روح کوچک دنبال پست و مقام می رود ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد.... روح بزرگ آرزو می کند که در راه هدفهای الهی و هدفهای بزرگ خودش کشته شود، فرقش شکافته می شود، خدارا شکر می کند. روح وقتی که بزرگ شد خواه ناخواه باید در روز عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسبها لگد مال می شود، جریمه یک روحیه بزرگ را می دهد...
#حماسه_حسینی
جلد یک