خو بس یاد بگیر . صدق همیشه نان بده. وقت نان دادن هم نیت کن. خدا یا من توانم این بوده. برای سلامتی امام زمانت میدم. خدایا من توان کرمم این مقدار بود .تو دریای فضیلت و رحمت هستی ومن بنده نیازمند تو

سلام هروقتتون بخیر آبجی گلم


ممنون شکر خدا خوبم...


شما چطورین؟؟


خانواده محترمتون در چه حالن؟؟

عالی 🍎🍎🍎

درجواب :Elham

بخاطر دنیا باید بتونی ک

ممنونم لطف کردی 🥰
حالت چطوره خوبی؟

بتهوون پس از این که از تصمیم جدیش برای خودکشی منصرف می شود، خطاب به یکی از صمیمی ترین دوستانش چنین می نویسد:
در جایی خوانده ام که به انسان اجازه داده نشده است تا به میل خودش زندگی را ترک کند، پیش از آن که به وظایف نیکویی که بر عهده اش گذاشته شده، عمل کند. اگر چنین نبود، من از مدت ها پیش زندگی را ترک کرده بودم- حتی با دست های خودم به زندگیم پایان بخشیده بودم.
یکی از درس های مهمی که خودشناسی به انسان می آموزد، نیکویی کردن در حق یاران و دوستان و همه نیازمندان به نیکویی، و مقدم بر هر کس دیگر، نیکویی کردن در حق خویشتن است.
خودشناسی به ما چنین می آموزد که زندگی بس متزلزل و ناپایدار است و گذرا و غیر قابل اعتماد و سرشار از مخاطرات و فجایع غیر منتظره، و فاقد اهداف از پیش معین شده، و اگر نیکی کردن به خویشتن و دیگران را به عنوان هدفی اصلی و اصیل برای آن قرار ندهیم، سخت پوچ و بی مفهوم می نماید.
نیکی کردن به خویش و دیگران است که می تواند به زندگی هدفی شریف و والا و انسانی ببخشد و از آن تفسیری متعالی و ارجمند ارائه دهد. و تنها با نیکی کردن و نیک بودن است که می توان ناپایداری لمحه های بی دوام و میرای زیستن را ماندگاری و ابدیت، و تاریکی های آن را روشنایی و فروزش بخشید. و این یکی از مهم ترین درس هایی است که خودشناسی به ما می آموزد.

یکی از مهم ترین درس های خودشناسی، شناخت جایگاه خویشتن در جهان است و کشف حقیقت مقام خویش در گذرگاه هستی و رابطه خود و جهان .
گذرا بودن عمر، ناپایداری زیست، سپنجی بودن حیات و میرایی لحظات، همه و همه به هزار زبان به ما می گویند که نباید از جهان انتظار وفاداری و از عمر تمنای ماندگاری داشته باشیم و هم چنین نباید چنان غرق در دلبستگی ها و وابستگی ها شویم که از گوهر خود حقیقی خویش و فرصت و مهلتی که به او برای هستی انسانی داده شده، غافل شویم. باید گوش شنوا داشته باشیم و ندا های گویای هستی را بشنویم.
وارسته و آزاد بودن از هر آن چه رنگ تعلق پذیرد یکی از درس های اساسی خود شناسی است. فرصت زیست کوتاه است و به یک چشم به هم زدن تمام می شود و دلبستگی های ما هر چقدر هم که عزیز و دلبند باشند، به آنی ، چون باد و برق، می گذرند و سپری می شوند و عمرشان به سر می رسد ( هم چون رویایی شیرین یا کابوسی تلخ- و هر دو غیر قابل اعتماد)، بنابراین هر چه آزاد تر و آزاده تر و فارغ تر از این همه شر و شور های بی حاصل و قیل و قال های پوچ و بی معنا باشیم، فرصت بیشتری برای اندیشیدن در حقیقت خویش و گوهر هستی خود و جهان هستی خواهیم داشت و آسوده تر این سفر را به پایان خواهیم رساند.

خود شناسی، شناخت راه رسیدن از عاشق به معشوق نیز هست، و کشف این راه نامکشوف و پیچیده و پر فراز و نشیب بی پایان، راهی دشوار و لغزنده سرشار از خطرها و کمین گاه ها و پرتگاه های مرگبار، و با خودشناسی این راه ناهموار هموار و عبور پذیر می شود و قابل پیمایش و پویش

به نظررم من هیچووووقت نیااااد بهتره

الان شهر ما بهترین هوای کشورو داره

با آقا مرتضی و فندقی خوشگل

تشریف بیارید درخدمتیم

ی طبقه خونمون آماده پذیرایی و خالیه

بی تعارف ها