یافتن پست: #سراغ
aliaga
فقط خداست که …
میشود با دهان بسته صدایش کرد…
میشود با پای شکسته هم به سراغش رفت…
تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهتر برمیدارد…
تنهاکسی است که وقتی همه رفتند میماند…
وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید…
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود…
و تنها سلطانیست که …
دلش با بخشیدن آرام می گیرد، نه با تنبیه کردن…!
همیشه و همه جا …
میشود با دهان بسته صدایش کرد…
میشود با پای شکسته هم به سراغش رفت…
تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهتر برمیدارد…
تنهاکسی است که وقتی همه رفتند میماند…
وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید…
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود…
و تنها سلطانیست که …
دلش با بخشیدن آرام می گیرد، نه با تنبیه کردن…!
همیشه و همه جا …
محمّد
سلام
من دانشگاه آزاد واحد امارات قبول شدم کسی می دونه راهی داره انتقالش بدم به یکی از واحدهای داخل کشور یا نه؟
هزینه رفت و آمد به اونجا وحشتناک میشه
من دانشگاه آزاد واحد امارات قبول شدم کسی می دونه راهی داره انتقالش بدم به یکی از واحدهای داخل کشور یا نه؟
هزینه رفت و آمد به اونجا وحشتناک میشه
·
چه برسه به اطلاعات دیگران
یاس
اقایون وقتی میخوان تو یه بیغوله ده متری دینشون کامل کنن 
(مدیونید فکر کنید پای نیاز شخصی وسط ها
منتش هم سر خداس)
و مامانشونم به اسم خودشون نگهدارن
میرن سراغ دخترایی که به ظاهر قوی مهربون و ایثارگرن
نه برادر من راهت اشتباس
اگر دختری نوکری پدر و مادرش کرده وطیفه ش بوده
ولی در قبال مادر شوهر وظیفه ای نه خدا قید کرده نه بنده خدا
از طرفی دخترا برا سختی و تحمل خلق نشدن المراه الریحانه زن گل است
بدون طرفیتش تموم شده دیگه حایی برا سختی و تحمل ایثار نداره
نمی تونی باری برداری و همراه و همسفر باشی راهت کج کن
نه با منت برو کنیز بخواه
مادرت دوست داری، نگهش میداری ،افرین وطیفه ت هس، بایدم این کار رو بکنی
ولی از خودت مایه بزار
از جیبت
نه از دختر مردم برا خونه ات که کنیز نمیخوای؟
اگر میخوای پادشاهی کنی ملکه بخواه نه کنیز اصلا به من چه
اوکی بای 
(مدیونید فکر کنید پای نیاز شخصی وسط ها منتش هم سر خداس)
و مامانشونم به اسم خودشون نگهدارن
میرن سراغ دخترایی که به ظاهر قوی مهربون و ایثارگرن
نه برادر من راهت اشتباس
اگر دختری نوکری پدر و مادرش کرده وطیفه ش بوده
ولی در قبال مادر شوهر وظیفه ای نه خدا قید کرده نه بنده خدا
از طرفی دخترا برا سختی و تحمل خلق نشدن المراه الریحانه زن گل است
بدون طرفیتش تموم شده دیگه حایی برا سختی و تحمل ایثار نداره
نمی تونی باری برداری و همراه و همسفر باشی راهت کج کن
نه با منت برو کنیز بخواه
مادرت دوست داری، نگهش میداری ،افرین وطیفه ت هس، بایدم این کار رو بکنی
ولی از خودت مایه بزار
از جیبت
نه از دختر مردم برا خونه ات که کنیز نمیخوای؟
اگر میخوای پادشاهی کنی ملکه بخواه نه کنیز اصلا به من چه
اوکی بای
Hana
چن وقت پیش ی پادکستی گوش دادم ی چیزی گفت جالب بود، درمورد Affective Forecasting
درواقع این موضوع ریشه اصلی اهمال کاریه !!
و اینجوریه که شما وقتی به ی کاری فکر میکنید مغزتون انگار انجام دادن اون کار و براتون پیش بینی میکنه که چقدر مثلا کار سختیه، یا خسته کننده اس یا هرچی..
و باعث میشه شما نرید سراغش و هی عقب بندازید و همینجوری هی اهمال کاری و میکنید و بهش عادت میکنید
به این کار مغز میگن Affective Forecasting
مغز عجیب و کثافطی داریم 🚶♀️
درواقع این موضوع ریشه اصلی اهمال کاریه !!
و اینجوریه که شما وقتی به ی کاری فکر میکنید مغزتون انگار انجام دادن اون کار و براتون پیش بینی میکنه که چقدر مثلا کار سختیه، یا خسته کننده اس یا هرچی..
و باعث میشه شما نرید سراغش و هی عقب بندازید و همینجوری هی اهمال کاری و میکنید و بهش عادت میکنید
به این کار مغز میگن Affective Forecasting
مغز عجیب و کثافطی داریم 🚶♀️
.gif ":هق"){kind=icon}
(◍•ᴗ•◍)
💢 #هر_شب_یک_حکایت
با صدای سر رفتن شیر به خودم آمدم. پخش شده بود روی گاز. گازی که در خانه ما همیشه تمیز است و باید تمیز بماند!
این بود که رفتم سراغ دستمال حوله‌ای گوشه‌ی آشپزخانه. داشت تمام می‌شد. وقتی چند تا برش از آن برداشتم چند دور دور خودش چرخید و لاغرتر و لاغرتر شد. با خودم گفتم: عجب! این دستمال تا چند وقت پیش تپل بود. وقتی چند تکه از آن را بر می‌داشتی انگار نه انگار که اتفاقی افتاده. قبراق و سرحال همینجوری مثل روز اولش میماند. حالا اما با چه سرعتی دارد تمام میشود. وقتی چند تکه از آن را برمی‌داری چند بار دور خودش می‌چرخد و آب می‌رود!
ناگهان چیزی توی ذهنم از آن بالابالاها افتاد پایین! خیلی صدای بلندی داشت. راستش را بخواهید ترسیدم. دستمال حوله‌ای چقدر شبیه عمر ما آدم‌ها بود! مثل دستمال حوله‌ای، انگار آدم هم هر چه پیر و پیرتر میشود سرعت گذر سال‌های عمرش بیشتر و بیشتر میشود. بچه که بودیم سال‌ها خیلی طولانی‌تر می‌گذشت. یک سال برایمان یک سال نبود؛ یک ساااااال بود.
با صدای سر رفتن شیر به خودم آمدم. پخش شده بود روی گاز. گازی که در خانه ما همیشه تمیز است و باید تمیز بماند!
این بود که رفتم سراغ دستمال حوله‌ای گوشه‌ی آشپزخانه. داشت تمام می‌شد. وقتی چند تا برش از آن برداشتم چند دور دور خودش چرخید و لاغرتر و لاغرتر شد. با خودم گفتم: عجب! این دستمال تا چند وقت پیش تپل بود. وقتی چند تکه از آن را بر می‌داشتی انگار نه انگار که اتفاقی افتاده. قبراق و سرحال همینجوری مثل روز اولش میماند. حالا اما با چه سرعتی دارد تمام میشود. وقتی چند تکه از آن را برمی‌داری چند بار دور خودش می‌چرخد و آب می‌رود!
ناگهان چیزی توی ذهنم از آن بالابالاها افتاد پایین! خیلی صدای بلندی داشت. راستش را بخواهید ترسیدم. دستمال حوله‌ای چقدر شبیه عمر ما آدم‌ها بود! مثل دستمال حوله‌ای، انگار آدم هم هر چه پیر و پیرتر میشود سرعت گذر سال‌های عمرش بیشتر و بیشتر میشود. بچه که بودیم سال‌ها خیلی طولانی‌تر می‌گذشت. یک سال برایمان یک سال نبود؛ یک ساااااال بود.
.gif ":پوکر"){kind=icon}
?
چه فایده ای دارد نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟ خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟ جایِ خالیم را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟ چه فایده ای دارد در بینِ وسایلت باشم اما مهمترینشان نباشم؟
هوم.؟
هوم.؟
