بع وجودت ممنون داش

به دست لفظ به معنا شدن نمی گنجم
سکوت آهم و در صد سخن نمی گنجم

مدام در سفر از خویشتن به خویشتنم
هزار روحم و در یک بدن نمی گنجم

ضمیر مشترکم، آنچنان که « خود » پیداست
که در حصار تو و ما و من نمی گنجم

تن است؛ شیشه و #جان؛ عطر و #عمر؛ شیشه‌ی عطر
چو عمر در قفس جان و تن نمی گنجم

ز شوق با تو یکی بودن آنچنان مستم
که در کنار تو در پیرهن نمی گنجم

به سر هوای تو می پرورم که مثل حباب
اگرچه هیچم، در خویشتن نمی گنجم

#فاضل_نظری
#کتاب
#ضمیر_مشترک

هعی ...

عجب!