درجواب :هلیا

خوشحالم ی ادم روشنفکر که به فیلم...

بزرگترین درسی که از زندگی گرفتم

ترس و وحشت زیردریایی را در برگرفته بود.
من آن‌چنان ترسیده بودم که به سختی نفس می‌کشیدم. مرتبا به خود می‌گفتم این مرگ است! مرگ.

با وجود اینکه همه‌ی دستگاه‌های خنک کننده و بادبزن‌های برقی را از کار انداخته بودیم و دما به بیش از صد درجه فارنهایت رسیده بود، باز هم می‌لرزیدم و عرق سرد از سر و صورتم جاری بود و با همه‌ی تلاشی که می‌کردم قادر نبودم از به‌هم خوردن دندان‌هایم جلوگیری کنم.

من درچنین شرایطی بودم که یکباره حمله قطع شد گویا تمام ذخایر کشتی مین‌انداز تمام شده بود و ترجیح داده بود که حمله را متوقف کند و آنجا را ترک کند .

آن پانزده ساعت که مورد حمله قرار گرفته بودیم، برایم 15 ‏میلیون سال طول کشید.

تمام خاطرات گذشته و کارهایی را که ‏مرتکب شده بودم مقابل چشمانم مجسم می‌کردم . مثلا قبل از اینکه به ارتش ملحق شوم، کارمند بانک بودم و همیشه از حقوق کم، کار زیاد و پیشرفت‌های کوچک و محدود نگران بودم.

ناراحت از اینکه قادر نبودم بنا به سلیقه و میل خود زندگی کنم، چرا قادر به خریدن یک اتومبیل نبودم، چرا نمی‌توانستم برای زنم لباسی گران‌قیمت تهیه کنم؟ و بدتر از همه اخلاق بد و خشن رئیسم، وضع موجود را برایم طاقت‌فرسا کرده بود.

‏همه‌ی این ماجراها مثل فیلم از مقابل چشمانم می‌گذشت. به خاطر می‌آوردم که چطور شب‌ها خسته و عصبی به خانه می‌رفتم و به خاطر کوچک‌ترین مسئله‌ای با زنم بگومگو می‌کردم،
یا هر وقت روبروی آینه قرار می‌گرفتم، آن زخم کوچک روی صورتم که بر اثر تصادف با اتومبیل به جا مانده بود، چگونه باعث ناراحتی‌ام می‌شد و غمگینم می‌کرد.

‏قبل از این ماجرا همه‌ی این مسائل برایم بسیار پررنگ و با اهمیت بود، اما وقتی در اعماق اقیانوس با مرگ دست و پنجه نرم می‌کردم، به خودم قول دادم که اگر از این مهلکه جان سالم به دربردم و بار دیگر چشمم به خورشید و یا ماه و ستارگان افتاد، دیگر مجالی به نگرانی ندهم و هیچگاه نگران این‌گونه مسائل بی‌اهمیت نباشم . هرگز! هرگز! هرگز!

‏بله در آن پانزده ساعت پرمخاطره بسیار بیشتر از آن چهار سالی که در دانشگاه سیکاکیوز مشغول تحصیل بودم و کتاب‌های زیادی را مطالعه کرده بودم، درس زندگی را آموختم!

پیشته بچه
پیشته

درجواب :fatme

تو خودت مواظب باش مایه انقراض اسلام...

یه غمیه توو دلم، نمیدونم از چیه.
انگار که سالها‌ست همینجوری غصه‌ی کلی چیزا جمع شده روی هم، شده این غمی که تو دلمه.
یه جوری غمگینم که هیچی نمیتونه خوشحالم کنه.
غم غریبیه، انگار که توو یه کشور غریبه باشم و عزیزانم کیلومتر‌ها ازم دور باشن.

انگار که دقیقا وقتی به کسی که دوستش داشتم رسیدم، اونو از دست داده باشم.
یه غمی شبیهِ غمِ شکستنِ اسباب بازیِ مورد علاقه‌ی بچگیام.
یه غم شبیه‌‌ِ مدرسه نرفتن توو مهر، وقتی همه‌ی دوستام رفتن مدرسه.
یه غمی شبیه به غمِ دور افتادن از تنها هم‌کلاسیي که باهاش بیشتر از بقیه صمیمی بودم.
یه غم شبیهِ لحظاتی که هیچ کاری از دستم برنمیاد برای عزیزترین آدمِ زندگیم که روی تخت بیمارستان داره نفس‌های آخرشو میکشه.

یه غم شبیه به وقتی که نمیدونی چته، ولی حالت خیلی بَده و تو هیچ کاری از دستت برنمیاد.
نمیدونم، یه غم عجیبیه؛
این غم گاهی بغض میشه میرسه به گلوم، گاهی اشک میشه میچکه از چشمم.
یه غم که نه میدونم دلیلش چیه، نه میدونم چاره‌اش چیه.
این غم قلبمو میسوزونه، منو از من میگیره، از من غمگین‌ترین آدم دنیا رو میسازه.
روزها به دنبال چاره میگردم برای این غم و شب‌ها سعی میکنم باهاش کنار بیام.
این غم، اندازه‌ی من نیست، منو خسته میکنه،
منو از پا درمیاره. این غم، تنها‌ترین توصیف از حالِ بَدِ منه.
#یادداشت

اگه دیدی غمگینم بغلم کن.
اگه دیدی حالم خوب نیست بغلم کن.
اگه دیدی دلم گرفته بغلم کن.
اگه دیدی گریه میکنم بغلم کن.
اگه دیدی توو خودمم، بغلم کن.
اگه دیدی حالم خوبه بغلم کن.
اگه دیدی خیلی خوشحالم، بغلم کن.
اگه دیدی کنارتم بغلم کن.
اگه میخوای منو رها کنی، قبلش بغلم کن.
اگه حالت خوب نبود، بغلم کن.
اگه دیدی دارم اشک شوق میریزم، بغلم کن.
اگه دیدی غُر میزنم، بغلم کن.
اگه دیدی دارم میرم، بغلم کن.
اگه قراره دیگه هیچوقت همدیگرو نبینیم، لطفا منو بغل کن.

بغلت بهم آرامشی رو میده که هیچ چیز نمیتونه اونطوری حالمو خوب کنه.
بغلت تنها جاییه که برای من اَمنِ.
بغلت حالِ بدمو بهتر، و حالِ خوبمو خوبتر میکنه.
بغلم کن، اگه میخوای هر ثانیه حالم خوب باشه.
بغلم کن، اگه میخوای روز‌هایی که ندارمت، سختی‌های زندگیم آسون بشن.
بغلم کن که دلم میخواد بغلت آخرین مقصدِ من توی این دنیا باشه.
بغلم کن، اگه حالم برات مهمه،
اگه منو خیلی دوست داری، لطفا منو خیلی زیاد بغل کن،
بغلت بهم امید به زندگی میده.
بغلت بهم میفهمونه که هنوز زنده‌ام و نفس میکشم.
بغلت بهم زندگی میبخشه.
بغلت بهم عمر اضافه میبخشه؛
لطفا منو بیشتر بغل کن، من به بغلت نیاز دارم.
#یادداشت

من چی؟

درجواب :elham

عیضا خودت

عخخخخ

انشالله دیگه غم نبینید

خوب نگاه کنی پیدا میشه از خدا بخواه