از سر عادت و تکرار نوشتیم بیـا
اصلا انگار به اجبار نوشتیم بیـا
تو زما بندگی و ترک گنه میخواهے
با همیـن قلـبِ گنهکار نوشتیم بیـا
کوفیـان را همه محکوم نمودیـم،ولے
مثـل آن قوم جفاکار نوشتیـم بیـا
از سرصدق نخواندیـم تو را یک دفعه
در عوض یکصد و ده بار نوشتیـم بیـا
شهرمان پرشده از بوی گناه و ماهـم
سر هر کوچه و بازار نوشتیم بیـا
غافل از آه یتیمـان چقدر آسـوده
شکم سیر شب تار نوشتیم بیـا
عوض خانه ی ماها به بیابان رفتے
شدی از قوم ، دل آزار... نوشتیم بیـا
دردِ دین نیست دگر... درد گرانے داریم
دل سپردیـم به اغیار نوشتیم بیـا
نام تو برلب و دل جای دگر می گردد
نشـده طالب دیدار نوشتیم بیـا
آه مظلوم شنیدیـم "به ماچه " گفتیـم...
جای یاری تو بسیار نوشتیم بیـا
دلمان بنده ی دنیا شده و بیماریـم...
با همین حال اسفبار نوشتیم بیـا...
اللهم عجل لولیک الفرج
گفتم بهش
خب چی گف؟
والا بیخیالس خونیسم فقط ایترسم شروووبو
هیچی گفت این خودش میره
اگ نرفت هم برشش میزنم رو پوستت با بی حسی🤦🏼