پرورش توت فرنگی هم خیلی کاره جالبیه

پس بازم به ما که داییم حق همشون و خورده برای خودش سند گرفته .تو زمین مامانم تجاوز کرده بود که از اون روز به بعد همش کارشون شده دادگاه البته مامانم و داییم.چندسالیه قهریم .ابجیم هم رفته برای ابطال ماترکه شکایت کرده که سند داییم باطل شه و دوباره تقسیم ارث کنن

درجواب :فاطمه

داشتیم میخوندیم. **

درجواب :فقط خدا

میخای دوباره برگردی پادگان؟؟

درجواب :رها

من اتفاقا نکات منفی رو هم بصورت...

زندگی خرج داره و امورات منم ازینجا میگذره

تنها راه تامین خرج خونمونه اینجا

اتومبیل مردی در هنگام رانندگی، درست جلوی حیاط یک تیمارستان پنچر شد و راننده مجبور شد همانجا به تعویض لاستیک آن بپردازد.

هنگامی که آن مرد سرگرم این کار بود، ماشین دیگری به سرعت از روی مهره‌های چرخ که در کنار ماشین بودند گذشت و آنها را به درون جوی آب انداخت و آب مهره‌ها را برد. مرد حیران مانده بود که چکار کند. او تصمیم گرفت که ماشینش را همانجا رها کند و برای خرید مهره چرخ برود. در این حین، یکی از دیوانه‌ها که از پشت نرده‌های حیاط تیمارستان، نظاره‌گر این ماجرا بود، او را صدا زد و گفت:

از 3 چرخ دیگر ماشین، از هر کدام یک مهره بازکن و این لاستیک را با 3 مهره ببند و برو تا به تعمیرگاه برسی!

آن مرد اول توجهی به این حرف نکرد، ولی بعد که با خودش فکر کرد، دید راست می گوید و بهتر است همین کار را بکند. پس به راهنمایی او عمل کرد و لاستیک زاپاس را بست. هنگامی که خواست حرکت کند رو به آن دیوانه کرد و گفت: "خیلی فکر جالب و هوشمندانه‌ای داشتی، پس چرا تو را توی تیمارستان انداختنت؟"

دیوانه لبخندی زد و گفت: من اینجام چون دیوانه‌ام، ولی احمق که نیستم!


‎

نگاه جالب و متفاوتی دارید.
اگه هواپیما به سمت شهر زیارتی بود هم کاملا غم انگیز و تاسف آور بود. و شما نمیتونید اینطوری تحلیل کنید که مردم معترض ناراحت نمیشدن.

باید اینو در نظر بگیریم که هواپیما رو مثلا خودی ها زدن و اینه که خیلی موضوع رو جدی میکنه

هرچند خیلی برانداز ها هم ناراحتن برای این حادثه غم انگیز و تروریسی کرمان.

بیا ، باقلواهای آ سید اونجاس ،هااااا

درجواب :هادی

احتمالا به عشق در یک نگاه...

حالا شاید شاهزاده سریع ،ماه ژوئن بیاد ،ایران

بهترین دوستِ كسی نبودم...
حتی بهترین دوستِ بهترین دوستانم...با
مزه نیستم جوری كه دل و رودتون به هم بپیچه و وقتی نیستم بگید جای فلانی خالی اگر بود چقد خوش میگذشت...
آنقدری كتاب نخوانده‌ام،
سفر نرفته‌ام،
تجربه های جالب انگیز نداشته‌ام...
یا موسیقی شناس نبوده ام كه بشود باهام حرف های این شكلی زد...
لحنم،
قیافم،
لباس هایی كه میپوشم خیلی معمولی هستند...
هیچ ایده‌ای برای نجات دنیا ندارم!
خیال پردازِ خوبی نیستم...
مدتی است اصراری به هیچ چیز ندارم،
به برآورده شدن خواسته هایم ندارم ...
اصراری ندارم اگر خیلی دلتنگش میشوم خیلی دلتنگم شود!
اگر دوستش دارم ،
دوستم داشته باشد...
اصراری ندارم به غافل گیر شدن...
من معمولیَم و معمولی بودن هیچ غمگین نیست به نظرم !
معمولی بودن فقط خیلی معمولی است :) معمولی بودن شاید همان دلیلی است كه باعث میشود بهترین دوست كسی نباشم!! كسی كه وقتی از هم پاشیده‌ای بهش زنگ بزنی و بگی بیا جمعم كن...
شاید این معمولی بودنم خوب باشد برای بقیه...
یكجوری كه جای خالی‌ام نه به چشمشان بیاید نه هیچ دردی بپیچد توی دلشان!