یافتن پست: #کافر
·
ممد آقا ✅
هیچگاه درک نکردم چرا کافری که مریض میشود ، دچار عذاب الهی شده و مسلمانی که مریض شود دچار آزمون الهی؟
جهل نرم ترین بالشی است که انسان میتواند سر خود را بگذارد و بخوابد ...
جهل نرم ترین بالشی است که انسان میتواند سر خود را بگذارد و بخوابد ...
حضرت@دوست
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَّمدٍ اَنْ لاتُعَذِّبَ هذَا اْلمَیِتَ
چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم..که دل به دست کمان ابروییست کافرکیش
یادش بخیر
کوچک بودیم-بزرگتر ها می گفتند ..هر وقت دلت گرفت .یا هر وقت غرور برداشت. یا افسوس مال از دست رفته را خواستی بخورید ..یه سر به قبرستان برو .................
تا حالا شده ؟. سری به مزار شهر بزنید و میان کوچه های آن بچرخید و سر قبر یک نفر که احساس کردید صدایتان می‌زند و التماس میکند بنشینید و شگفت زده‌اش کنید.؟
چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم..که دل به دست کمان ابروییست کافرکیش
یادش بخیر
کوچک بودیم-بزرگتر ها می گفتند ..هر وقت دلت گرفت .یا هر وقت غرور برداشت. یا افسوس مال از دست رفته را خواستی بخورید ..یه سر به قبرستان برو .................
تا حالا شده ؟. سری به مزار شهر بزنید و میان کوچه های آن بچرخید و سر قبر یک نفر که احساس کردید صدایتان می‌زند و التماس میکند بنشینید و شگفت زده‌اش کنید.؟
حضرت@دوست
پریشان زلف
باد پیوسته دل از زلف پریشانش
وگر برناورم فردا سر خویش از گریبانش
الا ای شحنه خوبی ز لعل تو بسی گوهر
بدزدیدست جان من برنجانش برنجانش
گر ایمان آورد جانی به غیر کافر زلفت
بزن از آتش شوقت تو اندر کفر و ایمانش
پریشان باد زلف او که تا پنهان شود رویش
که تا تنها مرا باشد پریشانی ز پنهانش
باد پیوسته دل از زلف پریشانش
وگر برناورم فردا سر خویش از گریبانش
الا ای شحنه خوبی ز لعل تو بسی گوهر
بدزدیدست جان من برنجانش برنجانش
گر ایمان آورد جانی به غیر کافر زلفت
بزن از آتش شوقت تو اندر کفر و ایمانش
پریشان باد زلف او که تا پنهان شود رویش
که تا تنها مرا باشد پریشانی ز پنهانش
حضرت@دوست
شبیخونِ
من اگر رندم و قلّاشم، اگر درویشم
هر چه ام، عاشق رخسار تو کافر کیشم
دست کوتاه از آن زلف درازت نکشم
گر زند عقرب جرّاره، هزاران نیشم
خواهمت تا که شبی تنگ در آغوش کشم
چه غمم گر خطری صبح درآید پیشم
دشت، آراسته از لاله رخان، دوش به دوش
من بیچاره گرفتار خیال خویشم
دل ز عشق رخت ای دوست، کجا برگیرم
برود عمر عزیز ار به سر تشویشم
من، همان شاطر عشقم که به تو شرط کنم
گر کشم دست ز دامان تو، نادرویشم
من اگر رندم و قلّاشم، اگر درویشم
هر چه ام، عاشق رخسار تو کافر کیشم
دست کوتاه از آن زلف درازت نکشم
گر زند عقرب جرّاره، هزاران نیشم
خواهمت تا که شبی تنگ در آغوش کشم
چه غمم گر خطری صبح درآید پیشم
دشت، آراسته از لاله رخان، دوش به دوش
من بیچاره گرفتار خیال خویشم
دل ز عشق رخت ای دوست، کجا برگیرم
برود عمر عزیز ار به سر تشویشم
من، همان شاطر عشقم که به تو شرط کنم
گر کشم دست ز دامان تو، نادرویشم
سید ایلیا
منم که شهره شهرم
به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام
به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت
کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما
کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم
که چیست راه نجات
بخواست جام می و
گفت عیب پوشیدن
به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام
به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت
کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما
کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم
که چیست راه نجات
بخواست جام می و
گفت عیب پوشیدن
من ک تل دارم 🙄
من ندارم
پس تو کافری .نمیشه همه ما کافر باشیم که😂
منمالبته دیوار هم دارم همش چک می کنم وسیله ارزون پیدا کنم زمستون از رگ گردن نزدیکتره