یافتن پست: #جبران
aliaga
یه سوال
سوالمو با این مثال شروع میکنم:
تصور کنید خانواده ای میخوان برن سفر اما پسر جوون این خونواده قراره بمونه خونه, پدر به پسر میگه ما حدود یه هفته میریم و برمیگردیم اما روز باز گشت دقیقا مشخص نیست
خب پسر تو این یه هفته هرکاری که دوست داره میکنه ..میخوره و میپاشه هرجا که دوست داره میره
اما همین که روزهای اخر میرسه خونه رو مرتب میکنه حواسش هست که کی بره بیرون و بیاد خلاصه اماده برای استقبال بقیه اعضای خانواده میشه هرچند نمیدونه کی خانواده از سفر میان اما حواسشو جمع می کنه که سوتی نده...
حالا ما شدیم همین پسری که سال ها پدرش به سفر رفته و حالا روزهای اخر سفر پدره...
خب دوباره تصور کنید فردا روز موعوده ,همین یکشنبه!!
میخواین چی کار کنید..
فردا قراره واقعه که دیگه سیاسی نیست که یه عده ای بگن به ما ربط نداره اتفاق بیفته ؟؟؟
و اما اصل سوال:
چرا اینقدر ظهور از خودمون دور میبینیم؟؟؟
سوالمو با این مثال شروع میکنم:
تصور کنید خانواده ای میخوان برن سفر اما پسر جوون این خونواده قراره بمونه خونه, پدر به پسر میگه ما حدود یه هفته میریم و برمیگردیم اما روز باز گشت دقیقا مشخص نیست
خب پسر تو این یه هفته هرکاری که دوست داره میکنه ..میخوره و میپاشه هرجا که دوست داره میره
اما همین که روزهای اخر میرسه خونه رو مرتب میکنه حواسش هست که کی بره بیرون و بیاد خلاصه اماده برای استقبال بقیه اعضای خانواده میشه هرچند نمیدونه کی خانواده از سفر میان اما حواسشو جمع می کنه که سوتی نده...
حالا ما شدیم همین پسری که سال ها پدرش به سفر رفته و حالا روزهای اخر سفر پدره...
خب دوباره تصور کنید فردا روز موعوده ,همین یکشنبه!!
میخواین چی کار کنید..
فردا قراره واقعه که دیگه سیاسی نیست که یه عده ای بگن به ما ربط نداره اتفاق بیفته ؟؟؟
و اما اصل سوال:
چرا اینقدر ظهور از خودمون دور میبینیم؟؟؟
حضرت@دوست
اصلا می دونید چیه
لا تعامل نفسك جيدًا ، فالوقت لن يعاملك جيدًا
يضع وقتك في مظروف ويسقطه في صندوق بريد إلى وجهة غير معروفة
لا تعامل نفسك جيدًا ، فالوقت لن يعاملك جيدًا
يضع وقتك في مظروف ويسقطه في صندوق بريد إلى وجهة غير معروفة
·
korosh
به جبران تمام روزهایی که
کامت را تلخ کردند ،
امروز را بخند عزیز من ...
دستت را بگیر به زانوهایت
و دوباره شروع کن
چون بدترین انتقام
برای کسانی که خواستند
ترمز انگیزه‌ات را بکشند
لبخند توست....
کامت را تلخ کردند ،
امروز را بخند عزیز من ...
دستت را بگیر به زانوهایت
و دوباره شروع کن
چون بدترین انتقام
برای کسانی که خواستند
ترمز انگیزه‌ات را بکشند
لبخند توست....
azar
همیشه پر از مهربونی بمون حتی اگه هیچ کسی
قدر مهربونی های تو رو ندونه
ای ذات و سرشت تو هست
که مهربون باشی
تو خدایی داری که
به جای همه برای تو جبران میکنه
قدر مهربونی های تو رو ندونه
ای ذات و سرشت تو هست
که مهربون باشی
تو خدایی داری که
به جای همه برای تو جبران میکنه
wolf
ابن روزا خیلی زیاد ب مامان و بابام فکر میکنم …
ب کارایی ک برام انجام دادن و میدن …
همیشه مامانمو از بابام بیشتر دوست داشتم … حالا کاملا برعکسه …
توی دنیای امروز ، بابام کار خیلی بزرگی داره انجام میده برام …
و من از خدا میخوام اونقدی وقت باشه ک بتونم براش ذره ای جبران کنم :)
ب کارایی ک برام انجام دادن و میدن …
همیشه مامانمو از بابام بیشتر دوست داشتم … حالا کاملا برعکسه …
توی دنیای امروز ، بابام کار خیلی بزرگی داره انجام میده برام …
و من از خدا میخوام اونقدی وقت باشه ک بتونم براش ذره ای جبران کنم :)
.gif ":پدرام"){kind=icon}
.gif ":یاس"){kind=icon}
شوتن هکیبا
هنوز مشخص نشده که سوختن ستمگر در دوزخ آن دنیا، چه سودی برای مردم ستمدیده‌ی این دنیا دارد.
- منسوب به نیچه
- منسوب به نیچه
(◍•ᴗ•◍)
💢 #هر_شب_یک_حکایت
پیرمرد محتضری که احساس می کرد مردنش نزدیک است، به پسرش گفت: مرا به حمام ببر. پسر، پدرش را به حمام برد. پدر تشنه اش شد. آب خواست. پسر قنداب خنکی سفارش داد برایش آوردند و آن را به آرامی در دهان پدر ریخت و پس از شست وشو پدر را به خانه برد.
پس از چندی پدر از دنیا رفت و روزگار گذشت و پسر هم به سن کهولت رسید روزی به پسرش گفت: فرزندم مرگ من نزدیک است مرا به حمام ببر و شست وشو بده. پسر نااهل بود و با غر و لند پدر را به حمام برد و کف حمام رهایش کرد و با خشونت به شستن پدر پرداخت.
پیرمرد رفتار خود با پدرش را به یاد آورد. آهی کشید و به پسر گفت: پسرم تشنه هستم. پسر با تندی گفت: این جا آب کجا بود و طاس را از گنداب حمام پر کرد و به حلقوم پدر ریخت. پدر اشک از دیده اش سرازیر شد و گفت: من قنداب دادم، گنداب خوردم. تو که گنداب می دهی ببین چه می خوری؟
پیرمرد محتضری که احساس می کرد مردنش نزدیک است، به پسرش گفت: مرا به حمام ببر. پسر، پدرش را به حمام برد. پدر تشنه اش شد. آب خواست. پسر قنداب خنکی سفارش داد برایش آوردند و آن را به آرامی در دهان پدر ریخت و پس از شست وشو پدر را به خانه برد.
پس از چندی پدر از دنیا رفت و روزگار گذشت و پسر هم به سن کهولت رسید روزی به پسرش گفت: فرزندم مرگ من نزدیک است مرا به حمام ببر و شست وشو بده. پسر نااهل بود و با غر و لند پدر را به حمام برد و کف حمام رهایش کرد و با خشونت به شستن پدر پرداخت.
پیرمرد رفتار خود با پدرش را به یاد آورد. آهی کشید و به پسر گفت: پسرم تشنه هستم. پسر با تندی گفت: این جا آب کجا بود و طاس را از گنداب حمام پر کرد و به حلقوم پدر ریخت. پدر اشک از دیده اش سرازیر شد و گفت: من قنداب دادم، گنداب خوردم. تو که گنداب می دهی ببین چه می خوری؟
pedram
با اینکه تولدت رو چند روز بعدتر تو ذهنم میدونستم
پساپس تولدت مبارک ایشالا تو این برگ از دفتر زندگیت بهترین ها هم برات رقم بخوره هم رقم بزنی 
و همچنین قوی تر از قبل قدمهاتو ب سوی موفقیت برداری نانای نانای های نانای نانایی رو چاشنی و سرلوحه ی قرهای نابت کنی دخت شیرازی خوب و طنازی چارقد گلگلیتو میشه نندازی
@minoo66 تولدت مبارک
بچه ها تو باشگاه برات تولد گرفتن منم ک وظیفم دید زدن بود این عکس رو ازتون گرفتم اوف
با اینکه تولدت رو چند روز بعدتر تو ذهنم میدونستم
پساپس تولدت مبارک ایشالا تو این برگ از دفتر زندگیت بهترین ها هم برات رقم بخوره هم رقم بزنی و همچنین قوی تر از قبل قدمهاتو ب سوی موفقیت برداری نانای نانای های نانای نانایی رو چاشنی و سرلوحه ی قرهای نابت کنی دخت شیرازی خوب و طنازی چارقد گلگلیتو میشه نندازی @minoo66 تولدت مبارک
بچه ها تو باشگاه برات تولد گرفتن
منم ک وظیفم دید زدن بود این عکس رو ازتون گرفتم اوف
.gif ":اکلیلی"){kind=icon}
(◍•ᴗ•◍)
💢 #هر_شب_یک_حکایت
روزی واعظی به مردمش می گفت:
ای مردم! هر کس دعا را از روی اخلاص بگوید، می تواند از روی آب بگذرد، مانند کسی که در خشکی راه می‌رود.
جوان ساده و پاکدل، که خانه اش در خارج از شهر بود و هر روز می بایست از رودخانه می گذشت، در پای منبر بود.
چون این سخن از واعظ شنید، بسیار خوشحال شد.
هنگام بازگشت به خانه، دعا گویان، پا بر آب نهاد و از رودخانه گذشت...
روزهای بعد نیز کارش همین بود و در دل از واعظ بسیار سپاسگزاری می کرد.
آرزو داشت که هدایت و ارشاد او را جبران کند.
روزی واعظ را به منزل خویش دعوت کرد، تا از او به شایستگی پذیرایی کند.
واعظ نیز دعوت جوان پاکدل را پذیرفت و با او به راه افتاد.
چون به رودخانه رسیدند، جوان دعا گفت و پای بر آب نهاد و از روی آن گذشت،
اما واعظ همچنان برجای خویش ایستاده بود و گام بر نمی داشت...
جوان گفت: ای بزرگوار! تو خود، این راه و روش را به ما آموختی و من از آن روز چنین میکنم، پس چرا اینک برجای خود ایستاده ای، دعا را بگو و از روی آب گذر کن!
واعظ، آهی کشید و گفت: حق، همان است که تو میگویی، اما دلی که تو داری، من ندارم!
روزی واعظی به مردمش می گفت:
ای مردم! هر کس دعا را از روی اخلاص بگوید، می تواند از روی آب بگذرد، مانند کسی که در خشکی راه می‌رود.
جوان ساده و پاکدل، که خانه اش در خارج از شهر بود و هر روز می بایست از رودخانه می گذشت، در پای منبر بود.
چون این سخن از واعظ شنید، بسیار خوشحال شد.
هنگام بازگشت به خانه، دعا گویان، پا بر آب نهاد و از رودخانه گذشت...
روزهای بعد نیز کارش همین بود و در دل از واعظ بسیار سپاسگزاری می کرد.
آرزو داشت که هدایت و ارشاد او را جبران کند.
روزی واعظ را به منزل خویش دعوت کرد، تا از او به شایستگی پذیرایی کند.
واعظ نیز دعوت جوان پاکدل را پذیرفت و با او به راه افتاد.
چون به رودخانه رسیدند، جوان دعا گفت و پای بر آب نهاد و از روی آن گذشت،
اما واعظ همچنان برجای خویش ایستاده بود و گام بر نمی داشت...
جوان گفت: ای بزرگوار! تو خود، این راه و روش را به ما آموختی و من از آن روز چنین میکنم، پس چرا اینک برجای خود ایستاده ای، دعا را بگو و از روی آب گذر کن!
واعظ، آهی کشید و گفت: حق، همان است که تو میگویی، اما دلی که تو داری، من ندارم!
نه کمونه کرد برگشتولی کمونه کرد خورد ب علی ک با این وقار بهش چسبیده
فکر میکنه با گل و ادب می‌تونه ادمارو همراه کنه
نمیدونه ک صراط مستقیم تو چقد پیچ پیچیهباید بیارمش تو راه راستم