اینا...^^

پس كِى ما خودمان را زندگى كنيم..؟
من بخاطر تو
تو بخاطر من
اون بخاطر ما
ما بخاطر شما
شما بخاطر اونها
اونها بخاطر چى..؟
كى تمام مى شود اين بازى تلخ ؟
پس كِى من خودم را زندگى كنم؟
پس كِى تو خودت را زندگى كنى؟
پس كِى ما خودمان را زندگى كنيم؟
بدبختی ما در رابطه ها همين است که میترسیم!
از حرف زدن!
از خودمان بودن!
مطلوب او می شویم و خودمان را فراموش میکنیم
کم کم هیچی از خودمان باقی نمی ماند!
یک رابطه فرسایشی
که هراسش، ترس از دست دادنش، تهدیدهایش، از آرامشش بیشتر
میشود!
ما هم چنگ میزنیم به هر طنابی از این بودن!
که تنها نمانیم
که یکی باشد
شده چند روز در میان
شب بخیری، صبح بخیری بگویید!
به عزت نفسمان فکر نمیکنیم
به حرمت خودمان بودن، فکر نمیکنیم
اساساً به خودمان فكر نمى كنيم
و اسم اين تهى شدن و هيچ بودن را عشق مى گذاريم
غافل از اينكه عشق
آمدن براى بودن است
نه براى هيچ شدن.
#بهرام_حمیدیان

20000000

نشستم

تا آنجا که نيامدي

خود را مهمان يک فنجان قهوه کردم

صبر ديرش شد

رفت

اما هنوزم منتظرت بودم

قهوه هم چه ميزبان کم طاقتي ست

او هم رفت

ساعت هم ديرش شد

تند و تند دور خودش مي‌چرخيد

اما هنوزم منتظرت بودم

نگراني اومد

دلم سراغ بي قراري رو گرفت

فنجان قهوه باز هم آمد

و دلم خواست که باز هم بنشينم منتظر

اين بار

گفتگو با فنجان قهوه بيشتر طول کشيد

اما باز هم نيامدي

او رفت

و من هنوزم منتظرت هستم

شايد فنجاني قهوه

دوباره تنهايي‌ام را پر کند

اما جاي لبخند تو را

چه چيزي مي‌تواند پر کند؟

منتظرم، دير نکني

براي هديه همان لبخند کافي ست

شگفتا، وقتي که بود، نمي‌ديدم

آغاز کسي باش که پايان تو باشد!

منتظر باش اما معطل نشو

تحمل کن اما توقف نکن

قاطع باش اما لجباز نباش

صريح باش اما گستاخ نباش

بگو آره اما نگو حتما

بگو نه ولي نگو ابدا

اين يعني همه چي باش و هيچي نباش.

توي آسمون دنيا هر کسي ستاره داره

چرا وقتي نوبت ماست آسمون جايي نداره

شگفتا، وقتي که بود، نمي‌ديدم

وقتي مي‌خواند، نمي‌شنيدم

وقتي ديدم، که نبود

وقتي شنيدم، که نخواند

نه! نرو! صبر کن

قرارمان اين نبود

بايد سکه بيندازيم

اگر شير آمد، ترديد نکن که دوستت دارم

اگر خط آمد: مطمئن باش دوستدارت هستم

صبر کن سکه بيندازيم

اگر دوستت نداشتم، آن وقت برو