تا ده سال دیگ دوستای عزیزی ک کشور تو دستشونه نصف دهه هشتادیارو میکنه زیر خاک
نگران نباش چندان شادی زیادی هم در انتظارشون نیست
این دهه هشتادیای بدبختن ک فعلا زیر قوانین و بی رحمیایی ک دهه شصتیا یا پنجاهیا وضع کردن دارن له میشن
بعدشم دهه هفتادیای گل جای اونارو میگیرن و اونام ی تر دیگ میزنن ب زندگی دهه هشتادیا
اماروزی ک دهه هشتادیا بیان جای اونا اوضاع تغییر پیدا میکنه
حرفای شما هم منطقی نیست صرفا بر اساس احساسات و کمبود های دوران خودتونه و حرفای منم برا این بود ک بگم حق با شما نیست.
وگرنه من ک هنوزم میگم هر دوره ای سختیای خودشو داره
و نمیشه گفت ک کدوم دهه بیشتر سختی کشیده
چون مسلماً ادما هم وضع متفاوتی دارن ممکنه الان یه دهه شصتی باشه ک از هزارتای دهه هشتادی وضعش بهتر باشه خوشحال تر باشه و هیچ کمبودی هم حس نکرده باشه یا برعکس همین حرف.
عصر ما عصر تکنولوژیه و اونقددرر تو این عصر پیشرفت بوده ک شما فک میکنین ما کمبودی نداشتیم و زندگی پر از رفاهی داریم درحالی ک ما تازه اول راهیم و ده سال دیگ خونه ای ک شماها دارینو ما نمیتونیم ب اسونی این زمان ک برای شما سخت بنظر میاد داشته باشیم و دو برابر سخت تر میشه
و ساسر مشکلاتی مثل همین
چون تو زمان شما جنگ بوده فک نکنید الان ما در ارامش کامل ب سر میبریم
ن تا وقتی ک جنگ روانی داریم تو کله هامون، تو زندگیمون. ما دیگ رسما ریده شده تو روح و روانمون..
مطمئن باش ما هم بدبختیای خودمونو داریم
شاید مشابه کمبودای شما نباشه اما ب همون اندازست
فقط متفاوته
به سراغ من اگر میآیید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان جایی است
پشت هیچستان رگهای هوا پر قاصدهایی است
که خبر میآرند، از گل وا شده دورترین بوته خاک
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است
'به سراغ من اگر میآیید
نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من'
بُرهان مُلک و دین که ز دستِ وزارتش
ایام کانْ یمین شد و دریا یسار هم
بر یادِ رایِ انورِ او آسمان به صبح
جان میکُنَد فدا و کواکب نثار هم
گویِ زمین ربودهٔ چوگانِ عدلِ اوست
وین برکشیده گنبدِ نیلی حصار هم
عموم ادارات رو فیش عیدی فطر رو هم میدن
مثلا یه فیش نجومی فقط ۱۲ تومن عیدی فطرش بود
ما هم امسال به جرگه عیدی بگیران اصافه شدیم
چیزی که وزارت فرستاد اونم نهاد رهبریش
دهه هشتادی ها تو دوران بلوغ و اوایل جوانی هستن و احساساتی که دارن ناشی از اونه
ده سال دیگه می بینید شادترین ادم ها دهه ۸۰ ها هستن
تا ده سال دیگ دوستای عزیزی ک کشور تو دستشونه نصف دهه هشتادیارو میکنه زیر خاک
نگران نباش چندان شادی زیادی هم در انتظارشون نیست
این دهه هشتادیای بدبختن ک فعلا زیر قوانین و بی رحمیایی ک دهه شصتیا یا پنجاهیا وضع کردن دارن له میشن
بعدشم دهه هفتادیای گل جای اونارو میگیرن و اونام ی تر دیگ میزنن ب زندگی دهه هشتادیا
اماروزی ک دهه هشتادیا بیان جای اونا اوضاع تغییر پیدا میکنه
از کسانی که ۴ تا پیراهن بیشتر پاره کردن و تو شرایط سنی شما بودن بپذیرید که تفکراتتون براساس احساساته نه فکت
خود دانید
در نهایت باید دهه ۸۰ای باشی تا بفهمی
شما چمیدونید پیری تو ۲۰سالگی چیه
شب بخیر
حرفای شما هم منطقی نیست صرفا بر اساس احساسات و کمبود های دوران خودتونه و حرفای منم برا این بود ک بگم حق با شما نیست.
وگرنه من ک هنوزم میگم هر دوره ای سختیای خودشو داره
و نمیشه گفت ک کدوم دهه بیشتر سختی کشیده
چون مسلماً ادما هم وضع متفاوتی دارن ممکنه الان یه دهه شصتی باشه ک از هزارتای دهه هشتادی وضعش بهتر باشه خوشحال تر باشه و هیچ کمبودی هم حس نکرده باشه یا برعکس همین حرف.
عصر ما عصر تکنولوژیه و اونقددرر تو این عصر پیشرفت بوده ک شما فک میکنین ما کمبودی نداشتیم و زندگی پر از رفاهی داریم درحالی ک ما تازه اول راهیم و ده سال دیگ خونه ای ک شماها دارینو ما نمیتونیم ب اسونی این زمان ک برای شما سخت بنظر میاد داشته باشیم و دو برابر سخت تر میشه
و ساسر مشکلاتی مثل همین
چون تو زمان شما جنگ بوده فک نکنید الان ما در ارامش کامل ب سر میبریم
ن تا وقتی ک جنگ روانی داریم تو کله هامون، تو زندگیمون. ما دیگ رسما ریده شده تو روح و روانمون..
مطمئن باش ما هم بدبختیای خودمونو داریم
شاید مشابه کمبودای شما نباشه اما ب همون اندازست
فقط متفاوته