یافتن پست: #روسری
پریا
آدم ها برای هم سنگ تمام می گذارند..
اما نه وقتی که در میانشان هستی؛
نه..
آنجا که در میان خاک خوابیدی،
" سنگ تمام " را می گذارند و می روند...
اما نه وقتی که در میانشان هستی؛
نه..
آنجا که در میان خاک خوابیدی،
" سنگ تمام " را می گذارند و می روند...
·
میای؟؟
ولی باور کن همینجوریه
fatme
اوممم یهو یادم اومد ب دوران طفولیتم از خاطرات بازی هام
رفته بودیم تفریح
من و دختر داییم رفتیم کنار آب، زیاد شفاف نبود اما کدر هم نبود
بازیمون اینجوری بود که دست کنیم تو آب یدونه سنگ انتخاب کنیم بیاریم بیرون هرکی سنگش جذاب تر بود خانِ آب میشد
دختر داییم نوبتشو رفت و یه سنگ بیرون کشید
و نوبت من شد دستمو فرو بردم تو آب که درد خیلی شدیدی تو دستم پیچید وقتی اوردم بالا پره خون بود و شیشه کف دستمو کامل بریده بود
دختر داییم مث ابر بهار گریه میکرد اما حال خودمو یادم نمیاد
با روسریش دستمو بستن
الان حال اونروزمو با یسری اتفاقای شبیه به همی خاطره که تو زندگیا میفته میتونم حس کنم🙁
رفته بودیم تفریح
من و دختر داییم رفتیم کنار آب، زیاد شفاف نبود اما کدر هم نبود
بازیمون اینجوری بود که دست کنیم تو آب یدونه سنگ انتخاب کنیم بیاریم بیرون هرکی سنگش جذاب تر بود خانِ آب میشد
دختر داییم نوبتشو رفت و یه سنگ بیرون کشید
و نوبت من شد دستمو فرو بردم تو آب که درد خیلی شدیدی تو دستم پیچید وقتی اوردم بالا پره خون بود و شیشه کف دستمو کامل بریده بود
دختر داییم مث ابر بهار گریه میکرد اما حال خودمو یادم نمیاد
با روسریش دستمو بستن
الان حال اونروزمو با یسری اتفاقای شبیه به همی خاطره که تو زندگیا میفته میتونم حس کنم🙁
سید ایلیا
هر وقت سالار عقیلی میگه ایران اگر دل تو را شکستند...
زن داییم با گوشه روسریش اشکاشو پاک میکنه....
زنداییم اسمش ایرانه😂😂😂
زن داییم با گوشه روسریش اشکاشو پاک میکنه....
زنداییم اسمش ایرانه😂😂😂
حضرت@دوست
گیره ی موها که بر زلف چلیپایش زده
چوبه ی دارِ مرا امروز، برپا کرده است
صد گره افتاده در کار و دلم زنجیر اوست
تا گره از روسری اش لحظه ای وا کرده است.
تا که دیدم موج گیسویش به روی شانه هاش
دیده ی طوفانی ام همرنگ دریا کرده است
تا خجل گردد مگر یک باره کندوی عسل
غنچه لبهای شیرینش شکوفا کرده است
گاه می آید به خوابم نیمه شب سر میزند
عالمِ بیداری ام را غرق رویا کرده است
گیره ی موها که بر زلف چلیپایش زده
چوبه ی دارِ مرا امروز، برپا کرده است
صد گره افتاده در کار و دلم زنجیر اوست
تا گره از روسری اش لحظه ای وا کرده است.
تا که دیدم موج گیسویش به روی شانه هاش
دیده ی طوفانی ام همرنگ دریا کرده است
تا خجل گردد مگر یک باره کندوی عسل
غنچه لبهای شیرینش شکوفا کرده است
گاه می آید به خوابم نیمه شب سر میزند
عالمِ بیداری ام را غرق رویا کرده است
niloofar
اینجا خبری از حرفای بیهوده و بیخود اینستا نیست؟ینی مثل شبکه های اجتماعی قدیمیه؟کسی حرف بد و نامربوط نمیزنه؟باور کنم که اینجا همه آدم‌های مهربون و ساده ای هستن؟
بله متاسفانه
دقیقاخیر
ممنون ننه
نوش جان