یافتن پست: #دلــم
wolf
لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
می شد بدانم كه اينكه خط سر نوشت من
از دفتـــــر كــــدام شب بستــــه وام شد ؟
اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت
و آن زخم كوچک دلم آخر جذام شد
شعر من از قبيله خونست خون من ،
فـــــواره از دلــــم زد و آمد كلام شد
ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شكوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه !
اين داستان به نام تو اينجا تمام شد ...!
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
می شد بدانم كه اينكه خط سر نوشت من
از دفتـــــر كــــدام شب بستــــه وام شد ؟
اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت
و آن زخم كوچک دلم آخر جذام شد
شعر من از قبيله خونست خون من ،
فـــــواره از دلــــم زد و آمد كلام شد
ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شكوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه !
اين داستان به نام تو اينجا تمام شد ...!
wolf
کـاش...
حداقل انصـاف داشتی!
و مهربانـی ام رابهانـه رفتنت نميکردی
تا من مجبور نشوم...
هر روز سنگ را نشان دلــم بدهم
و بگويم اگــر مثل اين بودی نميرفت....
#اشکان_محمدی
حداقل انصـاف داشتی!
و مهربانـی ام رابهانـه رفتنت نميکردی
تا من مجبور نشوم...
هر روز سنگ را نشان دلــم بدهم
و بگويم اگــر مثل اين بودی نميرفت....
#اشکان_محمدی
ᴍᴀʜɪ
لعنت بہ دلــم
ڪہ در پے ات ویراڹ شد
لعنت بہ غمــــت
کـه در دلم پنهـاڹ شد
لعنــت بہ منے
که چوڹ تویے را مے خواست
لعنــت بہ دلے
کـه با تو هـم پیمان شد...
ڪہ در پے ات ویراڹ شد
لعنت بہ غمــــت
کـه در دلم پنهـاڹ شد
لعنــت بہ منے
که چوڹ تویے را مے خواست
لعنــت بہ دلے
کـه با تو هـم پیمان شد...
wolf
لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد*
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
می شد بدانم که اینکه خط سر نوشت من
از دفتـــــر کــــدام شب بستــــه وام شد ؟
اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت
و آن زخم کوچک دلم آخر جذام شد
شعر من از قبیله خونست خون من ،
فـــــواره از دلــــم زد و آمد کلام شد
ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را
شعر من و شکوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه !
این داستان به نام تو اینجا تمام شد
حسین منزوی
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
می شد بدانم که اینکه خط سر نوشت من
از دفتـــــر کــــدام شب بستــــه وام شد ؟
اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت
و آن زخم کوچک دلم آخر جذام شد
شعر من از قبیله خونست خون من ،
فـــــواره از دلــــم زد و آمد کلام شد
ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را
شعر من و شکوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه !
این داستان به نام تو اینجا تمام شد
حسین منزوی
سکوت شب
امــشب بــه میــهمانی تــو می آیــم
نــه چشــمان فریــبنده ات
و نــه لبــان تبــدارت را میــخــواهــم
مــرا آغــوشــی بــه وســعت دســتانت کافــی ســت ...
دلــم گــرفــته ...
غــم هــایم را بــغل کــن
نــه چشــمان فریــبنده ات
و نــه لبــان تبــدارت را میــخــواهــم
مــرا آغــوشــی بــه وســعت دســتانت کافــی ســت ...
دلــم گــرفــته ...
غــم هــایم را بــغل کــن
wolf
بـه سلامتـــی این دنیــــا
که بـا تمـــام نـامـــردیـاش
ولـــی دلــم نمیــاد ازش دل بکنـــم
بخاطــــر بعضـــی آدمـــاش
که بـا تمـــام نـامـــردیـاش
ولـــی دلــم نمیــاد ازش دل بکنـــم
بخاطــــر بعضـــی آدمـــاش
حلما
خسـته ای سـر در گریـبـانم ، نمی پرسی چرا ؟
روز و شب دلتنگ و حیرانم، نمی پرسی چرا ؟
خنده ی خـشکـی برایـم مـانـد و چـشمـان تـری
داسـتــانـی رو بــه پـایـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
لـطــف چـنــدانی نـدارد حـکــم رانـی بــر دلــم
شـهـری از بـنـیــاد ویـرانـم ، نمی پرسی چرا ؟
خـرمـنـی انـدوخـتــم از طــاعـت امـا بـاد بــرد
از تـبــار شـیـخ صـنـعـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟
عاشقـی، جـز بـاده ی انـدوه در جـامـم نـکـــرد
من از این مستی پشیمـانم، نمی پرسی چرا ؟
سینه ام آکنده از دردی است طاقت سوز و من
بـی سبـب در بـنـد درمـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
بـرگ و بارم کـو ؟ بهـارم کـو ؟ از این بیـدادهـا
سـرکشی در مـرز عصیـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
شور شادی از غـزل هـایم به یغـمـا رفتـه است
شــاعــر شـعــر پـریـشـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟
روز و شب دلتنگ و حیرانم، نمی پرسی چرا ؟
خنده ی خـشکـی برایـم مـانـد و چـشمـان تـری
داسـتــانـی رو بــه پـایـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
لـطــف چـنــدانی نـدارد حـکــم رانـی بــر دلــم
شـهـری از بـنـیــاد ویـرانـم ، نمی پرسی چرا ؟
خـرمـنـی انـدوخـتــم از طــاعـت امـا بـاد بــرد
از تـبــار شـیـخ صـنـعـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟
عاشقـی، جـز بـاده ی انـدوه در جـامـم نـکـــرد
من از این مستی پشیمـانم، نمی پرسی چرا ؟
سینه ام آکنده از دردی است طاقت سوز و من
بـی سبـب در بـنـد درمـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
بـرگ و بارم کـو ؟ بهـارم کـو ؟ از این بیـدادهـا
سـرکشی در مـرز عصیـانـم ، نمی پرسی چرا ؟
شور شادی از غـزل هـایم به یغـمـا رفتـه است
شــاعــر شـعــر پـریـشـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟
حلما
دلم هواي خودم را کرده است, ايــن روزهـــا, بيشــتر از هــر زمــاني, و نه هـــراس از دســت دادن را .., هرکـــس مـــرا ميـــخواهد بـخـــاطــر خــودم بخواهــد, دلــم هـــواي خـــودم را کـــرده اســت ..
