یافتن پست: #اندوه
حضرت@دوست
#مخاطب-دارد
دلم بدون تو ای دوست! استفاده ندارد
نماز عشق قضایش دگر اعاده ندارد
نهاد من پر از هیچ و خالی از سکنه شد
ببین! که شهر دلم خانه‌ای نهاده ندارد...
نگاه من به تمنای یک نگاه نه! کمتر...
به سمت چشم تو آمد ولی... اراده ندارد
دلی که عشق در او مرده، مرده باد دمادم...
شبیه میکده، متروکه ای که باده ندارد!
تمام عمر امیدت به بخت و اسب سفید است!
ولی رفیق من! این شهر شاهزاده ندارد
میان جاده دنیا همه سوار غمند آه!
مسیر جاده اندوه یک پیاده ندارد...
میان اینهمه فیس و افاده‌های جهان، عشق!
بگیر جان مرا، زندگی افاده ندارد...
دلم بدون تو ای دوست! استفاده ندارد
نماز عشق قضایش دگر اعاده ندارد
نهاد من پر از هیچ و خالی از سکنه شد
ببین! که شهر دلم خانه‌ای نهاده ندارد...
نگاه من به تمنای یک نگاه نه! کمتر...
به سمت چشم تو آمد ولی... اراده ندارد
دلی که عشق در او مرده، مرده باد دمادم...
شبیه میکده، متروکه ای که باده ندارد!
تمام عمر امیدت به بخت و اسب سفید است!
ولی رفیق من! این شهر شاهزاده ندارد
میان جاده دنیا همه سوار غمند آه!
مسیر جاده اندوه یک پیاده ندارد...
میان اینهمه فیس و افاده‌های جهان، عشق!
بگیر جان مرا، زندگی افاده ندارد...
aliaga
من عادت کرده‌ام خودم حال خودم را خوب کنم
من عادت کرده‌ام در آسمان تاریک زندگی‌ام خورشیدهای در حال طلوع بکشم و آنقدر باورشان کنم تا جان بگیرند و بتابند و محو کنند شب‌های سیاه را.
من عادت کرده‌ام با غم و اندوه رفیق باشم، آنقدر که در آغوششان بخوابم و همچنان حالم خوب باشد، که احاطه‌ام کنند و بازهم بخندم، که همراهی‌ام کنند و همچنان محو زیبایی‌های ریز جهان باشم.
من عادت کرده‌ام احساس خوشبختی کنم، درست وقتی که هیچ حسی آغشته به خوشبختی نیست، درست وقتی که شب است و پاییز است و تمام جهان و آدم‌ها غم‌انگیز...
من برای خودم دنیای انتزاعی و کوچکی دارم که در آن حالم به وسعت جهانی خوب است،
و همین خوب است
و همین کافی‌ست...
من عادت کرده‌ام در آسمان تاریک زندگی‌ام خورشیدهای در حال طلوع بکشم و آنقدر باورشان کنم تا جان بگیرند و بتابند و محو کنند شب‌های سیاه را.
من عادت کرده‌ام با غم و اندوه رفیق باشم، آنقدر که در آغوششان بخوابم و همچنان حالم خوب باشد، که احاطه‌ام کنند و بازهم بخندم، که همراهی‌ام کنند و همچنان محو زیبایی‌های ریز جهان باشم.
من عادت کرده‌ام احساس خوشبختی کنم، درست وقتی که هیچ حسی آغشته به خوشبختی نیست، درست وقتی که شب است و پاییز است و تمام جهان و آدم‌ها غم‌انگیز...
من برای خودم دنیای انتزاعی و کوچکی دارم که در آن حالم به وسعت جهانی خوب است،
و همین خوب است
و همین کافی‌ست...
.gif ":خندیدم"){kind=icon}
.png ":تف"){kind=icon}
عاشقتم ک بخودت نمیگیری
اُمــیـد
چگونه میخواهی
اندازه اندوهم را برایت بیان کنم ..!؟
در حالی که این اندوه
همچون طفلی
هر روز زیباتر
و بزرگتر میشود...
اندازه اندوهم را برایت بیان کنم ..!؟
در حالی که این اندوه
همچون طفلی
هر روز زیباتر
و بزرگتر میشود...
ب پست