آری تو باید شاد باشی
شاد بودن بهترین انتقام از زندگی است
بر آنچه گذشت
آنچه شکست
آنچه نشد غم نخور
زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد
آری زندگی سخت است اما من از آن سخت ترام
تو قهرمان زندگی کودکانت هستی…

با آنان که ناامیدت کرده بودند چگونه تا کردی؟
هیچ گذشتم انگار که هرگز نبوده اند.

یک فرده پر شور و هیجان از چهل نفر علاقه مند بهتر است😂

دیوانه بمانید، اما مانند عاقلان رفتار کنید.
خطر متفاوت بودن را بپذیرید، اما بیاموزید که بدون جلب توجه متفاوت باشید.

📚ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد

تنها بودن افتضاح است.
ولی تنهایی را به بودن با کسی که باعث می شود احساس وحشتناکی داشته باشم ترجیح می دهم.
📔گرسنگی

همه ی هیولاها از اول هیولا نبوده اند، بعضی هایشان هیولاهایی هستند که از اندوه هیولا شده اند.

📖مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است.

اگه آدم گذاشت اهلیش کنن بفهمی نفهمی خودش رو به این خطر انداخته که کارش به گریه کردن بکشه.

📖شازده کوچولو
🖌آنتوان دوسنت اگزوپری

اگر می‌دانستم شعرها از کجا می‌آیند ؛ به آنجا می‌رفتم

ما بهش میگیم
نشخوار فکری یا Overthink
ولی عبدالوهاب الرفاعی
خیلی زیبا میگه:
در سرم
جنگ‌های بسیاریست
و تنها کشته‌اش منم...

تو سرگرمِ رقص بودى ،
من سرم گرمِ تو
تنت كمانچه ىِ غم بود.
در دستانِ من
سينه‌ات خيسِ اشك
تو دل بُرده بودى
من را اما جا گذاشته بودى
جايى ميانِ يك بغض...
صداىِ كمانچه ميانه‌ىِ رقص تو
و دست‌هاى من
به عمقِ زلالِ رودخانه‌اى مى‌ماند
كه مى‌شود سرخ سنگ هاىِ صيقلى‌اش را شمرد
و
زلال شد...
كاش اين بغض امان‌ام دهد
به آرامش
به يك نفس عميق
به يك فرياد
به يك دوستت دارم با صداى بلند.
من سرم گرمِ تو بود
مست ِ شنا بر حرير دامنت
غرق شده
در آبى رودخانه‌ىِ صدات
حالا
تنها سرخ سنگِ صيقلى‌ام بر كناره‌ىِ رود
با دست هات بردار مرا
كه بَر دارم
و پرتاب ام كن تا دورها و دورها...
تا جايى كه يادمان نيايد
يك روز چشم هامان بى قرار شد
و
يك صبح قرار گذاشتيم
و
براىِ يك عُمر در ميانه هاىِ آغوش و باد
عاشق شديم
تو نوشتى دست‌هايم را بگير
اصلا براىِ تو
و من براىِ هميشه سرم گرم تو شد.

با تو حرف میزنم . به زبانِ موسیقی.

احتمالا برایش دوران سختی بود؛
دورانی تقلا میکرد زندگی کند
پیشرفت کند،خوشحال باشد،اشک بریزد،اما خاموش نشود،نفس بکشد بدون درد،نترسد،بجنگد،نرود و بماند،بسازد انسان باشد.
زنده بماند،زنده بماند،زنده بماند.

می‌خواهی بدانی کیستی؟
نپرس، عمل کن
عمل شما را ترسیم و تعریف می‌کند.

بزرگترین" اندوه در چشمان کسی است که ؛ بلند میخندد...
به «دیده ها نباید اعتمادی کرد! بنگــر که دل چه می گوید» وقتی کسی غرق در آشوب
"بلند بلند" می خندد و دهان به "احترام" بُغضی
طولانی «بسته می ماند»