یافتن پست: #مجنون
aliaga
قشنگ ترین لذت زندگی
ت بگن بیا بریم کربلا…وسط بین الحرمین سلام بدی….ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین…پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی….برسی ورودی حرم حضرت عباس….پشت در حرم بشینی و سلام بدی….باچشم پر اشک اذن دخول بخونی….بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی….سرتو بندازی پایین و باخجالت بگی فکر نمیکردم بیاریم حرم….به حضرت عباس بگی خیلی آقایی….بری یه بوسه به ضریح بزنی و اشک بریزی….بیای عقبتر و یه زیارت بخونی….بهش بگی اجازه میدی برم پابوس داداشت….دوباره پابرهنه توبین الحرمین راه بیفتی و زیر لب بگی“از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسسسسسسسین“…اشک….برسی ورودی حرم و ناخداگاه بشینی رو زمین دست برسینه سلام بدی….اشک….از باب القبله وارد حرم بشی….نگاهت بیفته به ایوون طلا و ضریح…خجالت زده ای….چشمت بیفته به قتله گاه….از عشق حسین مجنون بشی…آخرروضه رو درک کنی….یه دل سیر گریه کنی…یادت بیاد چقدر حسرت رفتن به حرم رو میخوردی….!؟؟آروم آروم باسر کج بری جلو ضریح و دستتو بگیری بالا و بگی”دستمو بگیر آقا…”
ت بگن بیا بریم کربلا…وسط بین الحرمین سلام بدی….ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین…پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی….برسی ورودی حرم حضرت عباس….پشت در حرم بشینی و سلام بدی….باچشم پر اشک اذن دخول بخونی….بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی….سرتو بندازی پایین و باخجالت بگی فکر نمیکردم بیاریم حرم….به حضرت عباس بگی خیلی آقایی….بری یه بوسه به ضریح بزنی و اشک بریزی….بیای عقبتر و یه زیارت بخونی….بهش بگی اجازه میدی برم پابوس داداشت….دوباره پابرهنه توبین الحرمین راه بیفتی و زیر لب بگی“از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسسسسسسسین“…اشک….برسی ورودی حرم و ناخداگاه بشینی رو زمین دست برسینه سلام بدی….اشک….از باب القبله وارد حرم بشی….نگاهت بیفته به ایوون طلا و ضریح…خجالت زده ای….چشمت بیفته به قتله گاه….از عشق حسین مجنون بشی…آخرروضه رو درک کنی….یه دل سیر گریه کنی…یادت بیاد چقدر حسرت رفتن به حرم رو میخوردی….!؟؟آروم آروم باسر کج بری جلو ضریح و دستتو بگیری بالا و بگی”دستمو بگیر آقا…”
محسن
یک قطره چشیدیم ز مینای محبت
گشتیم فنا در دل دریای محبت
از خویش رهیدیم و به دلدار رسیدیم
تا گام نهادیم به صحرای محبت
گر اهل مجازند خراب از می انگور
ما سرخوش و مستیم ز صهبای محبت
جان خنده زند چون نفس صبحدم از مهر
دل زنده شود از دم عیسای محبت
از عشق عجب نیست اگر خاطر مجنون
آشفته شد از طرّه لیلای محبت
یوسف که در آغاز حذر کرد ز تسلیم
آخر دل ازو برد زلیخای محبت
ای دوست اگر در طلب گنج مرادی
سود دو جهان است ز سودای محبت
گشتیم فنا در دل دریای محبت
از خویش رهیدیم و به دلدار رسیدیم
تا گام نهادیم به صحرای محبت
گر اهل مجازند خراب از می انگور
ما سرخوش و مستیم ز صهبای محبت
جان خنده زند چون نفس صبحدم از مهر
دل زنده شود از دم عیسای محبت
از عشق عجب نیست اگر خاطر مجنون
آشفته شد از طرّه لیلای محبت
یوسف که در آغاز حذر کرد ز تسلیم
آخر دل ازو برد زلیخای محبت
ای دوست اگر در طلب گنج مرادی
سود دو جهان است ز سودای محبت
aliaga
مرا بازیچـه خود ساخت چـون موسا که دریا را
فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسا را
نسیم مست وقتی بوی گل می‌داد حس کردم
کـــه این دیوانــه پرپر می‌کند یک روز گـــل‌ها را
خیانت قصه‌ی تلخی است اما از که می‌نالم؟
خودم پــــرورده بودم در حــواریــون یهــــودا را
خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست
چـــه آســــان ننگ می‌خوانند نیرنگ زلیخــــا را
کسی را تاب دیدار سرِ زلف پریشان نیست
چـــرا آشفته میخواهی خدایــا خاطر ما را
نمی‌دانم چـــه افسونی گریبان‌گیر مجنون است
که وحشی می‌کند چشمانش‌آهوهای صحرا را
چه خواهد کردبا ما عشق؟پرسیدیم و خندیدی
فقــــط با پاسخت پیچیـده‌تر کــــردی معمــــا را
فاضل نظری
فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسا را
نسیم مست وقتی بوی گل می‌داد حس کردم
کـــه این دیوانــه پرپر می‌کند یک روز گـــل‌ها را
خیانت قصه‌ی تلخی است اما از که می‌نالم؟
خودم پــــرورده بودم در حــواریــون یهــــودا را
خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست
چـــه آســــان ننگ می‌خوانند نیرنگ زلیخــــا را
کسی را تاب دیدار سرِ زلف پریشان نیست
چـــرا آشفته میخواهی خدایــا خاطر ما را
نمی‌دانم چـــه افسونی گریبان‌گیر مجنون است
که وحشی می‌کند چشمانش‌آهوهای صحرا را
چه خواهد کردبا ما عشق؟پرسیدیم و خندیدی
فقــــط با پاسخت پیچیـده‌تر کــــردی معمــــا را
فاضل نظری
·
ثمین کیه
حضرت@دوست
تمام صحبت یک عاشق به این دو بیت خلاصه میشه
شبی مجنون به لیلی گفت که ای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد..........
شبی مجنون به لیلی گفت که ای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد..........
حضرت@دوست
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
تو یه رویای کوتاهی دعای هر سحرگاهی
شدم خواب عشقت چون مرا اینگونه میخواهی
من آن خاموش خاموشم که با شادی نمیجوشم
ندارم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمی پوشم
تو غم در شکل آوازی شکوه اوج پروازی
نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی
مرا دیوانه میخواهی ز خود بیگانه میخواهی
مرا دلباخته چون مجنون ز من افسانه میخواهی
شدم بیگانه با هستی زخود بیخود تر از مستی
نگاهم کن نگاهم کن شدم هر آنچه میخواستی
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
بکش دل را شهامت کن مرا از غصه راحت کن
شدم انگشت نمای خلق مرا تو درس عبرت کن
بکن حرف مرا باور نیابی از من عاشق تر
نمیترسم من از اقرار گذشت آب از سرم دیگر
سلام ای کهنه عشق من (که یاد تو چه پا بر جاست)
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
تو یه رویای کوتاهی دعای هر سحرگاهی
شدم خواب عشقت چون مرا اینگونه میخواهی
من آن خاموش خاموشم که با شادی نمیجوشم
ندارم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمی پوشم
تو غم در شکل آوازی شکوه اوج پروازی
نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی
مرا دیوانه میخواهی ز خود بیگانه میخواهی
مرا دلباخته چون مجنون ز من افسانه میخواهی
شدم بیگانه با هستی زخود بیخود تر از مستی
نگاهم کن نگاهم کن شدم هر آنچه میخواستی
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
بکش دل را شهامت کن مرا از غصه راحت کن
شدم انگشت نمای خلق مرا تو درس عبرت کن
بکن حرف مرا باور نیابی از من عاشق تر
نمیترسم من از اقرار گذشت آب از سرم دیگر
سلام ای کهنه عشق من (که یاد تو چه پا بر جاست)
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
رها
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون
شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون
چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون..
❤️وقتی مولانا خودشو سودا زده میخونه و از عشقش ب شمس میگه....، بنظر یه حالت عرفانی و از خود بی خودی هستش ک ب سودا زدگی نسبتش میده.. ❤️
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون
شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون
چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون..
❤️وقتی مولانا خودشو سودا زده میخونه و از عشقش ب شمس میگه....، بنظر یه حالت عرفانی و از خود بی خودی هستش ک ب سودا زدگی نسبتش میده.. ❤️
@Z110 چرا دیس لایک
اومدم لایک زدم مثلا
خودمم این فکرو کردم