یافتن پست: #دیدن
(◍•ᴗ•◍)
💢 #هر_روز_یک_حکایت
حاکمی رسمی بنهاد هر که از مسافران و ساکنان دزدی کند آن شخص را سوار بر الاغ به مدت یک هفته در شهر بگردانند...
این گذشت تا که شخصی از دیگری حلوایی دزدید و بخورد، به جرم دزدی به محکمه اش بردند و چون محکوم شد طبق حکم حاکم او را سوار بر الاغی در شهر چرخاندند و مردم کوچه و بازار با دیدن او در آن حالت بسیار هیاهو بکردند...
هنگام چرخاندن نگهبان از دزد پرسید بسیار سخت میگذرد؟
دزد گفت نه، حلوا را که خوردم، الاغ را هم که سوارم، مردم هم که شادند و شادی می‌کنند از این بهتر چه هست ؟!
حاکمی رسمی بنهاد هر که از مسافران و ساکنان دزدی کند آن شخص را سوار بر الاغ به مدت یک هفته در شهر بگردانند...
این گذشت تا که شخصی از دیگری حلوایی دزدید و بخورد، به جرم دزدی به محکمه اش بردند و چون محکوم شد طبق حکم حاکم او را سوار بر الاغی در شهر چرخاندند و مردم کوچه و بازار با دیدن او در آن حالت بسیار هیاهو بکردند...
هنگام چرخاندن نگهبان از دزد پرسید بسیار سخت میگذرد؟
دزد گفت نه، حلوا را که خوردم، الاغ را هم که سوارم، مردم هم که شادند و شادی می‌کنند از این بهتر چه هست ؟!
·
.gif ":یاس"){kind=icon}
.gif ":خیخ"){kind=icon}
(◍•ᴗ•◍)
💢 #هر_شب_یک_حکایت
مردی گناهکار در آستانه ی دار زدن بود. او به فرماندار شهر گفت: واپسین خواسته ی مرا برآورده کنید.
به من مهلت دهید بروم از مادرم که در شهر دوردستی است خداحافظی کنم. من قول می دهم بازگردم.
فرماندار و مردمان با شگفتی و ریشخند بدو نگریست.
با این حال فرماندار به مردمان تماشاگر گفت: چه کسی ضمانت این مرد را می کند؟
ولی کسی را یارای ضمانت نبود.
مرد گناهکار با خواری و زاری گفت: ای مردم شما می دانید كه من در این شهر بیگانه ام و آشنایی ندارم.
یک نفر برای خشنودی خدای ضامن شود تا من بروم با مادرم بدرود گویم و بازگردم.
ناگه یکی از میان مردمان گفت: من ضامن می شوم. اگر نیامد به جای او مرا بكشید.
فرماندار شهر در میان ناباوری همگان پذیرفت.
ضامن را زندانی كردند و مرد محكوم از چنگال مرگ گریخت. روز موعود رسید و محكوم نیامد.
ضامن را به ستون بستند تا دارش بزنند، مرد ضامن درخواست كرد: مرا از این ستون ببرید و به آن ستون ببندید. گفتند: چرا؟
گفت: از این ستون به آن ستون فرج است. پذیرفتند و او را بردند به ستون دیگر بستند
که در این میان مرد محکوم فریاد زنان بازگشت.
مردی گناهکار در آستانه ی دار زدن بود. او به فرماندار شهر گفت: واپسین خواسته ی مرا برآورده کنید.
به من مهلت دهید بروم از مادرم که در شهر دوردستی است خداحافظی کنم. من قول می دهم بازگردم.
فرماندار و مردمان با شگفتی و ریشخند بدو نگریست.
با این حال فرماندار به مردمان تماشاگر گفت: چه کسی ضمانت این مرد را می کند؟
ولی کسی را یارای ضمانت نبود.
مرد گناهکار با خواری و زاری گفت: ای مردم شما می دانید كه من در این شهر بیگانه ام و آشنایی ندارم.
یک نفر برای خشنودی خدای ضامن شود تا من بروم با مادرم بدرود گویم و بازگردم.
ناگه یکی از میان مردمان گفت: من ضامن می شوم. اگر نیامد به جای او مرا بكشید.
فرماندار شهر در میان ناباوری همگان پذیرفت.
ضامن را زندانی كردند و مرد محكوم از چنگال مرگ گریخت. روز موعود رسید و محكوم نیامد.
ضامن را به ستون بستند تا دارش بزنند، مرد ضامن درخواست كرد: مرا از این ستون ببرید و به آن ستون ببندید. گفتند: چرا؟
گفت: از این ستون به آن ستون فرج است. پذیرفتند و او را بردند به ستون دیگر بستند
که در این میان مرد محکوم فریاد زنان بازگشت.
مرسی
مهاجر
حاجی باید پاشم برم میدون انقلاب یکم بین کتابا ولو شم چند تا کتاب بخرم تا یکم از این حالت سستی و کسلی بیام بیرون
خانوم میم
به بنده تازه اطلاع دادن عمو مهاژر به دلیل چاقی مفرط اصلا از پله های دژبانی نمی تونسته بره بالا به همون خاطر ماموریت شریف اطل.اعاتی رو دادن بهش.
چیزی نیست جز پستای من
والا فرصت خوبیه هم من پول میکیرم هم تو موهات ابریشمی میشه
پول بگیر بده من مشتری اولتو فرستادم
زررررت
بی تربیت