#چاکرا

🦅واس کسی بسوز که بعدا بهت نگه بویِ دود میدی.
  🦅

خدا چقدر برایِ خلق کردن این آدم‌ها
وقت صرف کرده؟!
آدم هایی که وقتی حرف میزنند انگار با تمامِ وجود نوازشت میکنند.
میگویند سلام و سلام‌َشان دست میکشد
رویِ انگشتانت...
میگویند خوبی؟ و خوبی گفتن‌شان،
موهایت را نوازش میکند...
میگویند روزگار بر وفق مراد است؟!
و روزگار مگر میشود با زمزمه یِ آنها
بر وفق مراد نباشد؟!
می‌گویند دلم... تا دلم بر زبان‌َشان می‌آید،
تمامِ قشنگ‌ترین حس‌هایِ دنیا جمع میشوند
تویِ دلت، بالا و پایین میشوند و روحت
غَنج میرود برایِ کلام‌َشان...!
بماند که اگر این آدم‌ها بگویند «دوستت دارم»، چه بر سرمان خواهد آمد!

‌
مرا می‌باید که در این خمِ راه
در انتظاری تاب‌سوز
سایه‌گاهی به چوب و سنگ برآرم،
چرا که سرانجام، امید
از سفری به‌ دیرانجامیده باز می‌آید.

به زمانی اما
ای دریغ که مرا بامی بر سر نیست
نه گلیمی به زیرِ پای.

از تابِ خورشید تفتیدن را
سبوئی نیست تا آبش دهم،
و برآسودنِ از خستگی را بالینی نه که بنشانمش

مسافرِ چشم‌به‌راهی‌های من
بی‌گاهان از راه بخواهد رسید.
ای همه‌ی امیدها
مرا به برآوردنِ این بام نیروئی دهید!

#شاملو

بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هر چند که ناید باز، تیری که بشد از شست

🕊
چون که ما مستیم و مدهوش و بلند میخندیم
دلیل بر طعنه زدن نیست!
ما در غم خویش آهسته بسی در رنجیم:)

خیره مانده‌ام به راهی که از آن رفتی، می‌دانم دیگر هیچ سواری از این جاده پیش نمی‌آید و تنها چشمان من است که از سر پیری و ناتوانی در آن سراب‌های پی در پی می‌بیند.