__


یارِ من   ای یار
پیچیده‌ام در سطرهای قدری تنگ‌تر ازآغوشمان
گرفته‌ام بغل به بغل بهانه‌
تا از تو بنویسم   هنری‌تر از شعر!
به‌به
چه بوسه‌های فراتنی که پرسه می‌زنند دور لبهایم.

کشیده‌ام در کوچه‌ها
ردِ پاها و اغمای حضور در موربِ انتظارها
آه
ای خیالِ من
قاصدکِ من
         با پری‌های ورپریده نپر!

برهنگی هراسان‌تر از نوری‌ست   لمیده در تاریکی
     بقایایم را نسوزان
و چرب کن بلوغت را  به  انتظارِ فرداها
صبر می‌پذیرد تخیل    این رویای هزارساله.

یار ای یار
به دندان برده‌ام مالیخولیای تنهایی را
هیچ لذتی‌ در این کبود
بیشتر از با تو بودن نمی‌ارزد.


"م‌ب آهو"

میشه هر وقت دلت گرفت در گوش خودم حرفاتو بگی تو فقط باید مال من باشی هر وقت نبودی یاد من باشی نبینم قهری با من خودم حال بدتو خریدارم
@shami @Behnaz_70 @goleyas @i3ahar_sanjab @shahin @minoo66 @elham @donyaa @Masoumehh @Barannnnnnnnnn @haji

به این می‌اندیشم
که چرا من
تنها نشسته‌ام
و آغوش تو هم تنهاست!

آن که یک جرعه مِی از دست توانَد دادن
دست با شاهدِ مقصود در آغوشش باد

بر سر این دست که هر شب ز فراقش دارم
شبی امید که تا صبح در آغوشش باد

بو که تعبیر رود روز بر بیداری بخت
شاده وصل تو در خواب هم آغوشش باد

دل که خو کرده به اندوه فراغت همه عمر

با خیالت همه شب دست در آغوشش باد

كنارت بودن،
مثل نفس كشيدن در انبوه گل‌های ياس
هم آغوشی‌های بدونِ هوس
بيست بدون تقلب
همانقدر پاک
همانقدر واقعی
خوب است....

رک بگویم از همه رنجیده‌ام، از غریب و آشنا ترسیده‌ام
بی‌خیالِ سردی آغوش‌ها، من به آغوش خودم چسبیده‌ام

#فریدون_مشیری

هر - شبم با غم هجران تو سر بر بالین


روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

همیشه کسانی هستند/
که در نهایت دلتنگی/
نمی توانیم آنها را در آغوش بگیریم/
بدترین اتفاق شاید همین باشد