دَقَّتْ عَلَى بَابِ قَلْبِهَا يَدِي
وَبَابُ المَشْغُوفَةِ مَوْصُودُ
هِيَ لِي مَا تَرَكَتْ سَبِيلًا
فَلَهَا طَرِيقٌ مُذْكِرٌ مَسْدُودُ
هَبِينِي أَخْفَيتُ فِيَّ الهَوَىَ
فَكِيفَ أَنْسَاهُ وَهُوَ مَوْجُودُ
وَمَا أَفْشَيتُ بِهِ لَكِنْ أَفْشَى
الَّذِي بِغِمْدِ التَّكَتُّمِ مَغْمُودُ
أَفْشَى حُبِّي الغَرَرُ بِي وَبِهِ
فَقَالَ شِعْرًا حَدِيثُهُ مَقْصُودُ
غَمِّدْ هُدِيتَ فَلَنْ تُسْمِعْ مَنْ
اِقْتِرَابُكَ مِنْهَا طَلَبٌ مَصْدُودُ{3}
آخه چیزی وقت نگذشته که.
برا دانشگاه من بود میداد شهرزادو.
یعنی شاید ترم سه و اینا بودم.
یعنی سال ۹۳ اینا.
چقدر زووود گذشته. البته نه به این زووودی ولی خو
ارهه مثل برق و باد
اوهوم
دکتری؟؟