یافتن پست: #سهراب_سپهری
دور باید شد ، دور
مرد آن شهر اساطیر نداشت
زن آن شهر به سرشاریِ
یک خوشهٔ انگور نبود
هیچ آیینه تالاری،
سرخوشی‌ها را تکرار نکرد
چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود
دور باید شد ... دور !
#سهراب_سپهری❤️
مرد آن شهر اساطیر نداشت
زن آن شهر به سرشاریِ
یک خوشهٔ انگور نبود
هیچ آیینه تالاری،
سرخوشی‌ها را تکرار نکرد
چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود
دور باید شد ... دور !
#سهراب_سپهری❤️
دلخوشم با نفسی
حبه قندی
چایی
صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دل خوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست
#سهراب_سپهری
حبه قندی
چایی
صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دل خوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست
#سهراب_سپهری
·
wolf
من به آغازِ زمین نزدیکم.
نبض گل ها را می گیرم.
آشنا هستم
با سرنوشت ترِ آب،
عادتِ سبزِ درخت!
روح من گاهی از شوق ،
سرفه اش می گیرد
روح من گاهی ،
مثل یک سنگِ سرِ راه
حقیقت دارد...
#سهراب_سپهری
نبض گل ها را می گیرم.
آشنا هستم
با سرنوشت ترِ آب،
عادتِ سبزِ درخت!
روح من گاهی از شوق ،
سرفه اش می گیرد
روح من گاهی ،
مثل یک سنگِ سرِ راه
حقیقت دارد...
#سهراب_سپهری
wolf
دیرگاهی است در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می‌خواند
لیک
پاهایم در قیر شب است...
#سهراب_سپهری
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می‌خواند
لیک
پاهایم در قیر شب است...
#سهراب_سپهری
ᴍᴀʜɪ
گاه گاهی که دلم میگیرد
به خودم می گویم:
در دیاری که پر از دیوار است
به کجا باید رفت؟
به که باید پیوست؟
به که باید دل بست؟
حس تنهای درونم می گوید:
بشکن دیواری که درونت داری!
چه سوالی داری؟
تو خدا را داری
و خدا...
اول و آخر با توست .
و خداوند عشق است...
#سهراب_سپهری
به خودم می گویم:
در دیاری که پر از دیوار است
به کجا باید رفت؟
به که باید پیوست؟
به که باید دل بست؟
حس تنهای درونم می گوید:
بشکن دیواری که درونت داری!
چه سوالی داری؟
تو خدا را داری
و خدا...
اول و آخر با توست .
و خداوند عشق است...
#سهراب_سپهری
Yas
چه کسی میداند که تو
در پیله ی تنهایی خود تنهایی
چه کسی میداند که تو
در حسرت یک روزنه در فردایی
پیله ات را بگشا
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی
ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺬﺭ ﺁﺏ ﭼﻨﺎﻥ فهمیدم
ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ، ﻋﻤﺮ ﮔﺮﺍﻥ میگذرد
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻧﻔﺴﯽ ،
ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ
ﺁﺭﺯﻭیم ﺍین ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﻴﺮ بخندی
ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﻏﻢ ﭼﻴﺴﺖ.
#سهراب_سپهری
در پیله ی تنهایی خود تنهایی
چه کسی میداند که تو
در حسرت یک روزنه در فردایی
پیله ات را بگشا
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی
ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺬﺭ ﺁﺏ ﭼﻨﺎﻥ فهمیدم
ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ، ﻋﻤﺮ ﮔﺮﺍﻥ میگذرد
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻧﻔﺴﯽ ،
ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ
ﺁﺭﺯﻭیم ﺍین ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﻴﺮ بخندی
ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﻏﻢ ﭼﻴﺴﺖ.
#سهراب_سپهری
