یافتن پست: #خاموش
حضرت@دوست
هوا آرام، شب خاموش، راه آسمان ها باز
خیالم چون کبوترهای وحشی می کند پرواز
رود آنجا که می بافند کولی های جادو، گیسوی شب را
همان جاها، که شب ها در رواق کهکشان ها عود می سوزند
همان جاها، که اختر ها به بام قصر ها مشعل می افروزند
همان جاها، که رهبانان معبدهای ظلمت نیل می سایند
همان جاها که پشت پرده شب، دختر خورشید فردا را می آرایند
خیالم چون کبوترهای وحشی می کند پرواز
رود آنجا که می بافند کولی های جادو، گیسوی شب را
همان جاها، که شب ها در رواق کهکشان ها عود می سوزند
همان جاها، که اختر ها به بام قصر ها مشعل می افروزند
همان جاها، که رهبانان معبدهای ظلمت نیل می سایند
همان جاها که پشت پرده شب، دختر خورشید فردا را می آرایند
حضرت@دوست
سیاهی تار می بندد
چراغ ماه لرزان از نسیم سرد پاییز است
هوا آرام شب خاموش راه آسمان ها باز
زمان در بستر شب خواب و بیدار است
سیاهی تار می بندد
چراغ ماه لرزان از نسیم سرد پاییز است
هوا آرام شب خاموش راه آسمان ها باز
زمان در بستر شب خواب و بیدار است
حضرت@دوست
ای خواب
مکن، این نغمه‌ی جادو را خاموش مکن:
«زلف، چون دوش، رها تا به سر دوش مکن
امروز پریشان‌ترم از دوش مکن
مکن، این نغمه‌ی جادو را خاموش مکن:
«زلف، چون دوش، رها تا به سر دوش مکن
امروز پریشان‌ترم از دوش مکن
حضرت@دوست
سیاه چشمان
جان عاشق و دل باخته چشمان سیاه است
دل شیفته و حیران شده ی تیر نگاه است
گر قاضی فتوی بدهد عشق گناه است
دل عاشق آن جذبه و خواهان گناه است.
آن یار چنان زمزمه در گوشم کرد
اندوه گذشته را فراموشم کرد
خواستم که رازدل برش فاش کنم
با سحر نگاه خویش خاموشم کرد.
جان عاشق و دل باخته چشمان سیاه است
دل شیفته و حیران شده ی تیر نگاه است
گر قاضی فتوی بدهد عشق گناه است
دل عاشق آن جذبه و خواهان گناه است.
آن یار چنان زمزمه در گوشم کرد
اندوه گذشته را فراموشم کرد
خواستم که رازدل برش فاش کنم
با سحر نگاه خویش خاموشم کرد.
·
ترب هنوز 3 تا 10 تومنه؟
الهیییییییییییییییییی
ترنم بانو♥️
کوچه ای بی عبورم ،شبی بی مهتاب…
درد چون هواست و به ناچار میکشم نفس….
قورت داده ام زمستان را
یخ بسته دلم…
گیر کرده ام در خلوت ِ خاموش و جا مانده ام در فصلی که عشق
راهش از من جدا گشت…
دیگر مرا
نمیشناسد آن آشنای دور…
آفتاب آرزوهایم را
ربوده فلک
دیگر
تابشی نیست
این دلِ یخ بسته
بهارش را خاک کرده اند….
درد چون هواست و به ناچار میکشم نفس….
قورت داده ام زمستان را
یخ بسته دلم…
گیر کرده ام در خلوت ِ خاموش و جا مانده ام در فصلی که عشق
راهش از من جدا گشت…
دیگر مرا
نمیشناسد آن آشنای دور…
آفتاب آرزوهایم را
ربوده فلک
دیگر
تابشی نیست
این دلِ یخ بسته
بهارش را خاک کرده اند….
