حافظ در قرن هفتم می فرماد:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا
صائب (قرن دهم) :
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آن کس چیز می بخشد، ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را
شهریار هم چهارصد سال بعد جوابش رو بدین گونه میده:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آن کس چیز می بخشد، بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را
_
مارال و الی خونه شون نزدیک همه
منم مثال زدنی هستما یادت نره ازم تعریف کنی
بذار راحت باشه
تو دوتا مغز داری الان راحت مبتونم قل بخورم
دلوخ میگه بخند هم تو روم هم تو روحم
بیشتر ایشالا