چند روزی بود که آن دور و برها میدیدمش.چند خیابان پایین تر،چند خیابان بالاتر...
معمولا همان حوالی بود.
شاخه های رز قرمز را در دست های آفتاب سوخته اش میگرفت و چشم به چراغ راهنمایی بی احساس سر خیابان میدوخت.مطمئنم اگر چراغ میدانست پسرک چقدر از دیدن رنگ قرمزش خوشحال میشود،تا ابد قرمز میماند!
با یک دستش گل‌ ها را به آغوش میکشید و با دست دیگر به شیشه ماشین ها میکوبید.ماشین هایی که شاید گاهی راننده اش بی احساس تر از آن چراغ سر خیابان بودند!
- آقا...آقا...یه شاخه گل بخر...
تو رو خدا فقط یه شاخه...
واسه خانومت بگیر.آقا تو رو خدا...
شیشه را کشیدم پایین و صدایش کردم.
به سرعت خودش را به ماشین رساند.
- آقا گل میخوایین؟
چند شاخه بدم؟
پوست صورتش حسابی زیر آفتاب سیاه شده بود.
پرسیدم: شاخه ای چنده؟
- قابل شما رو نداره آقا. 5 تومن.
+ چند شاخه داری؟
یکی را برداشت و گفت: 19 تا!
میخواستم بپرسم چرا یکی رو برداشتی!!؟
اما چراغ سبز شده بود و همه عجله داشتند...!
تراول صد تومنی را به پسرک دادم و گل‌ ها را گرفتم.
حین حرکت با لبخند گفتم: اون پنج تومنم واسه خودت!
از آینه بغل ماشین دیدم به سرعت خودش را به دخترک فال فروشی که آن طرف تر مشغول بود‌ رساند و شاخه گلی را که برداشته بود به او داد...
قلبم فشرده شد.
هنوز هم نمیدانم صحنه ای که آن روز دیدم عاشقانه ترین صحنه ای بود که تا بحال دیده ام یا غم‌انگیز ترین‌شان!
اما کاش میتوانستم هر روز تمام گل‌ هایش،بجز آن یک شاخه را،بخرم.
از آن روز به بعد دیگر آن دور و برها ندیدمش.
شاید محل کارش عوض شده بود!
کودکان کار که جای ثابت ندارند

مردی خري ديد که در گل گیر کرده بود و صاحب خر از بيرون كشيدن آن خسته شده بود.

براي كمک كردن دُم خر راگرفت، وَ زور زد،
دُم خر از جای كنده شد.!

فریاد از صاحب خر برخاست كه « تاوان بده»!..

مرد برای فرار به كوچه‌اي دويد، ولی بن بست بود.
خود را در خانه‌اي انداخت، زنی آنجا كنار حوض خانه نشسته بود و چيزي
مي‌شست و حامله بود.
از آن فریاد و صدای بلند، زن ترسيد و بچه اش سِقط شد.!
صاحبِ خانه نيز با صاحب خر همراه شد.

مردِ گريزان برروی بام خانه دويد. راهي نيافت، از بام به كوچه‌اي فرود
آمد كه درآن طبيبي خانه داشت.
جواني پدر بيمارش رادر انتظار نوبت در سايۀ ديوار خوابانده بود؛
مرد بر آن پيرمرد بيمار افتاد، چنان كه بيمار در جا مُرد.!
فرزند جوان به همراه صاحب خانه و صاحب خر به دنبال مرد افتاد.!
مَرد، به هنگام فرار، در سر پيچ كوچه بايهودی رهگذر سينه به سينه شد و او
را به زمين انداخت . تکه چوبی در چشم يهودی رفت و كورش كرد.

او نيز نالان و خونريزان به جمع متعاقبان پيوست!
مرد گريزان، به ستوه از اين همه، خود رابه خانۀ قاضي رساند كه پناهم ده و
قاضي در آن ساعت با زن شاكي خلوت كرده بود. چون رازش را دانست، چارۀ
رسوايي را در طرفداري از او يافت،!
و وقتی از حال و حكايت او آگاه شد، مدعيان را به داخل خواند.
نخست از يهودی پرسيد: یهودی گفت:
اين مسلمان يک چشم مرا نابينا كرده است. قصاص طلب ميكنم.
قاضي گفت : دَيه مسلمان بر يهودی نصف بيشتر نيست. بايد آن چشم ديگرت را
نيز نابينا كند تا بتوان از او يک چشم گرفت! وقتی يهودي سود خود را در
انصراف از شكايت ديد، به پنجاه دينار جريمه محكوم شد!!
جوانِ پدر مرده را پيش خواند. گفت: اين مرد از بام بلند بر پدر بيمار من
افتاد، هلاكش كرده است. به طلب قصاص او آمده‌ام..
قاضي گفت: پدرت بيمار بوده است، و ارزش زندگی بيمار نصف ارزش شخص سالم است..
حكم عادلانه اين است كه پدر او را زير همان ديوار بخوابانیم و تو بر او
فرود آيي، طوری كه يک نيمه ی جانش را بگیري! جوان صلاح دید که گذشت کند،
اما به سي دينار جريمه، بخاطرشكايت بي‌مورد محكوم شد!

چون نوبت به شوهر آن زن رسيد كه از وحشت سقط کرده بود، گفت : قصاص شرعی
هنگامي جايز است كه راهِ جبران مافات بسته باشد.

حال مي‌توان آن زن را به حلال درعقد ازدواج اين مرد درآورد تا كودکِ از
دست رفته را جبران كند.!!

برای طلاق آماده باش! .مردک فریاد زد و با قاضی جدال مي‌كرد، كه ناگاه
صاحب خر برخاست و به طرف در دويد.. قاضي فریاد زد : هي! بايست كه اكنون
نوبت توست!..

صاحب خر همچنان كه مي‌دوید فرياد زد: من شكايتي ندارم. می روم مرداني
بیاورم كه شهادت دهند خر من، از کره‌گی دُم نداشت...!!!

اگر موفق شدید به کسی خیانت کنید، آن شخص را احمق فرض نکنید؛ بلکه بدانید او خیلی بیشتر از آنچه لیاقت داشته اید ، به شما اعتماد کرده است.

انسان ها به میزان حقارتشان توهین می کنند!
به میزان فرهنگشان عشق می ورزند!
و به میزان کمبود هایشان،آزارت می دهند!

هر چه حقیرتر باشند بیشتر توهین میکنند تا حقارتشان را جبران کنند!

هر چه فرهنگشان غنی تر باشد، بیشتر به دیگران عشق میدهند!

و هر چه هویتشان عمیق تر باشد
محترمانه تر رفتار میکنند!

"به اندازه درکشان میفهمند و به اندازه شعورشان به باورها و حرف هایشان عمل میکنند"

در سال 1977 یک مرد 63 ساله، یک ماشین بیوک را از روی زمین بلند كرد تا دست نوه اش را از زیر آن بیرون آورد! قبل از آن هیچ چیزی سنگین تر از كیسه 20 كیلویی بلند نكرده بود...!

او بعدها كمی دچار افسردگی شد ...

میدانید چِـرا؟!

چون در 63 سالگی فهمیده بود چقدر توانایی داشته كه باورش نداشته و عمرش را با حداقل ها گذرانده بود...!

منتظر 63 سالگی نشوید؛ از همین الان خودت را باور کن...!

#تلنگر 📚

جوانی براي خواستگاري دختري رفت ولي دختر او را رد کرد و گفت به شرطي قبول ميکنم که مادرت به عروسي نيايد.
آن جوان در کار خود ماند و نزد يکي از اساتيد خود رفت و با خجالت چنين گفت:
در سن يک سالگي پدرم مرد و مادرم برای اينکه خرج زندگيمان را تامين کند در خانه هاي مردم رخت و لباس مي شست،
حالا دختري که خيلي دوستش دارم شرط کرده که فقط بدون حضور مادرم حاضر به ازدواج با من است،
اين گذشته مادرم باعث خجالت او شده که چنین گفته
به نظرتان چکار کنم؟

استاد به او گفت: از تو خواسته اي دارم به منزل برو و دست مادرت را بشوی، فردا به نزد من بيا تا بگویم چکار کنی.

جوان به منزل رفت و اينکار را کرد، ولي با حوصله دستهاي مادرش را در حالي که اشک بر روي گونه هايش سرازير شده بود را شست.

زيرا اولين بار بود که دستان مادرش را درحالي که از شدت شستن لباسهاي مردم چروک شده و تماما تاول زده و ترک برداشته اند را ديد.

طوري که وقتي آب را روي دستانش مي ريخت از درد به لرز مي افتاد.

پس از شستن دستانِ مادرش، نتوانست تا فردا صبر کند  همان موقع به استاد خود زنگ زد و گفت:
ممنونم که راه درست را به من نشان دادی. یک تار موی مادرم به دنیا می ارزد ...

توی داستان خیلی قشنگ تر از واقعیته! حقیقت اینه ک یسری از مشکلات و سختی ها آدمو له میکنن، شکنجه ش میدن ولی خب آدمی مجبور ب زندگی کردن هست برا همین باید و باید و باید سعی کن زنده از مشکل بیرون بیاد و درد و رنجش تا ابد با آدم میمونه

عالی

ماچ پس کله یک یکتان

درجواب :elham

دیقن

درجواب :shami

عالی بود

درجواب :goleyas

عااااالی

جون جون