بــیـــا "مــشــاعـــره" کــنــیـــم !
تـــو عـاشـقـانـه بـگــو ..
مــن بــی بـهــانـه مـیـمـیــرم

بـــاز
بــرنــده
تــ♥ــویــی .

بــیـــا "مــشــاعـــره" کــنــیـــم !
تـــو عـاشـقـانـه بـگــو ..
مــن بــی بـهــانـه مـیـمـیــرم

بـــاز
بــرنــده
تــ♥ــویــی .

شــمــاره ات را پــاک کـــرده ام . . .

امــا . . .

هــر شـمــاره غــریـبــی

بــه شــوق ایـنـکــه تـــویــی خـوشـحــالــم مــی کـنــد

موهام روی شانه طوفــان غم رهاست

امشب شب عروسی من یا شب عزاست

دارند از مقابل چشمــان عاشقت

با زور می برند مرا روبه راه راست

دارم عروس می شوم این آخرین شب است

این انتهـــای قصه تلـــخ من و شماست

حتی طنین زلزله ویــران نمی کند

دیوارهای فاصله ای را که بین ماست

من بی گمان کنـــار تو خوشبخت می شدم

اما نشد ... نشد که من و تو ... خدا نخواست ...

آن سیب کال ترش که بر روی شاخه بود

این روزها رسیده ترین میــوه خداست

اما به جای باغ تـــو در ظرف میــــوه است

اما به جای دست تو در سرد خانه هاست

آیینه شمعدان و لباس ِ سفید و ... آه

این پیرزن چقدر به چشمانم آشناست

روی سرش هنوز همان چادر کشی است

دمپائی ش هنـــوز همانطور تا به تاست

کل می کشند یا؟... نه ! به شیون نشسته اند

امشب شب عروسی من یا شب عزاست

#زیبـــاتریــن-قســـم ســهـراب سپهـــری :

نه #تـــو میـمانی و نه #انـــدوه و نه هیـچ یک از #مــردم-ایـن-آبـــادی ...

به #حبـابـــ-نگــران-لـبــ-یـک-رود-قســـم ...

و به کوتـــاهی آن #لحـظه-شـــادی که گذشــت ...

#غــصـــــه هــم #میـــگــذرد ...

آنچنــانی که فقــط #خـــاطـــره-ای خــواهـد مانـــد ...

#لحظـــه-هــا-عـــریاننـــد ...

به #تــــن-لحظـــــه-خـــــود ...

جامــه #انــــــدوه مپوشـــان #هــــرگـــــز ...

دلخوشم با نظم ِ گیسویت ، پریشانی چرا ؟!
من که مستم با نسیمی ، عطر افشانی چرا ؟!
آینه در آیــنه ، امشب کـــه مبهوت تـــو ام
ماه را آورده ای بر چین پیشانی چــــــرا !؟
گاه می خندی و گاهی اشک در مـی آوری !
آه!… عادت کرده ای من را برنجانی چرا ؟
جای هیزم خاطرات کهنه مان را یک به یک !
در دل شومینه میخواهی بســـوزانی چـرا ؟
آخرش می میرم و یک روز می فهمی کسی،
مثل من عاشق نخواهد شد ، پشیمانی چرا؟!
در کـــنار من ولـــی همواره فکـــر ِ رفتنی
تازه پیشم آمدی ، قدری نمی مانی چــــرا ؟!

بـر چادر مشکي ات ، نستعليق مي نويسم عشق را ...


وقتي که ...

اين اِحرام سياه را مي پوشي و حج شکوهمند حيــــــا را به جا مي آوري ،


آنگـــاه

طواف مي کنند تو را صفوف فرشته هــــا


و متبرک مي کنند بال هايشان را

به تـــار و پــود حريــم آسماني ات ...


تـــو ! گمنــام ترين حاجيـــه ي ِ امروز زمـــان هستي بانـــو جــان !

اون شــب ؛

اون اوبــاش فکر کردند اگه رگـــ گــردن تـــو رو بزننــد،

◥رگــــــ غیـــرت و مـردونگـــی تـــو◣ رو بریدنــد !

┘◄ اونا نفــهمیدند با ریخـــتن خــون پــاک تـــو ♥

تو رگ‌های خیلــی‌ها، ◥خــونِ غیـــرت◣ به جــریان می‌افــته…

◆◇◆

امـــا…

امــون از 【 غــربت تــو 】 و چیــزی که به خاطـــرش شهــید شدی……
…

---------------------------------------------------------------
◄|◄| مــا همـــه علــی خلیـــلی هســـتیم |►|►