0
تـــو
از فصلِ پاییـز زیبا تری؛
من از
فصلِ پاییز تنها تـرم!
wolf
گـــرگم و دربــــه در خصــــــلت حیـــوانی خویش
ضــــرر اندوختـــم از این همه "چوپـــانی" خویش
تا نفهمنــــد "خــــلایق" کـــــه چه در "سر" دارم
سالیــانی زده ام "مُهــر" به "پیشـــانی" خویش!
منــــم آن ارگ! کـــــه از خــــواب غــرور آمیزش
چشم واکـــرده "سحــــرگاه" به ویـرانی خویش
رد شـــــدی از بغـــــل مسجــــــد و حـــالا باید...
یا بچسبیــم به "تـــو" یا به "مسلمــانی" خویش
گاه دیــــــن باعث دل "سنــــگی" ما آدم هاست
"حاجیـــــان" رحـــــم ندارند به "قـربانی" خویش
توبه گیریم که بازست درش! سـودش چیست؟!
من که اقــــــرار ندارم به پشیمــــــانی خویش!
مُهـــــر را پس بـــــده ای شیــخ کـه من بگذارم
سر بی حوصـــله بر نقطـــــه ی پایــانـــی خویش
"حسین زحمتکش"
زهرا
فاجعـــه زمانی اتفـــاق می افتــه که کسی رو دوست داری
که نه درکت میکنـــــه !
نه حرفاتو می فهمـــه !
اما تـــو بازم دوستــش داری !
نمی تونی ازش بگــذری !
بودنــش زجرت میـده نبودنشـــم زجرت میـــده . . .
wolf
کاش دهخدا می دانست
دلتنگی ... اشک .... فاصله .... بی وفایی....
تعریفش فقط دو حرف است
"تـــو"
wolf
دیوانگی ها گرچه دائم دردسر دارند
دیوانـه ها از حال هــم امّا خبر دارند
آیینه بانـــو! تجربه این را نشان داده :
وقتی دعاها واقعی باشند اثر دارند
تنها تو که باشی کنار من دلم قرص است
اصلاً تمــام قرص ها جز تــــو ضـــــرر دارند
آرامش آغوش تو از چشم من انداخت
امنیتی کــــه بیمه های معتبـــر دارند
«مردی» به این که عشق ده زن بوده باشی نیست
مردان ِ قدرتمند ، تنهــــا «یک نفـــــر» دارند!
ترجیــــح دادم لحـــن پُرسوزم بفهمـــاند
کبریت های بی خطر خیلی خطر دارند!
بهتــر! فرشته نیستم ، انسانِ بـــی بالــــــم
چــون ساده ترکت می کنند آنان کـه پَر دارند
می خواهمت دیوانه جان! می خواهمت، ای کاش
نادوستانم از سر ِ تـــو دست بردارند...
امید صباغ نو
wolf
از زمزمــــه دلتنگیم، از همهمــه بیزاریم
نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم
آوار پریشانــیست ، رو ســوی چـــه بگریزیم؟
هنگامه ی حیرانی ست، خود را به که بسپاریم؟
تشویش هزار " آیا"، وسواس هزار "اما"
کوریم و نمیبینیم ، ورنه همه بیماریم
دوران شکوه بـــاغ از خاطرمان رفتــه ست
امروز که صف در صف خشکیده و بیباریم
دردا کــه هدر دادیم آن ذات گرامی را
تیغیم و نمی بریم، ابریم و نمی باریم
ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب
گفتند کــه بیدارید؟ گفتیم کـه بیداریم
من راه تــو را بسته، تـــو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم
حسین منزوی
زهرا
ایـــن پــُــســت رو میـــذارم کـــــه همتـــون بدونیـــد مــــن 1 مهـــر مـــراســـمِ نامـــزدیمـــــه ...
از همیـــن جـــا از همتــــون دعـــوت میکنــــــم کـــه تشـــریف بیاریـــد .
آدرس : تهـــران - خیـــابان جج....ـن – تـــالار.... – از ســاعت 19 الی 22
.
.
داشتــیـــد میـــومــدید ســـرِ راه یــــه نامـــزد هـــم واســـه مـــن بیـــاریـــد بی زحمــــت :)
زهرا
بــہ یــه دخــتـر الـــڪے نگــو دوســـت دارم...
الـڪے آرومــش نڪڹ...
الـــڪےوابسـتـش نڪڹ ...
لعــنتے اوڹ یہ دخـــتــره...اوڹ بــعد از تـــو داغــــــــوڹ میــــشــہ ..
wolf
گاهی میان مردم در ازدحام شهر
غیر از "تـــو" هر چه هست فراموش می کنم....
"فریدون_مشیرے"
wolf
چه کسی گفته پاییـــز دلگیر است؟
اصلا انگ دلگیری بـــه پاییـــز نمیچسبد
فصل انار
فصل نارنگی
فصل رنگــــ های قرمز و نارنجی
فصل بادهای باموقع و بی موقع
که میپیچد لای موهایـــتــ.
و عطرش تـــو را مستـــــ میکند
فصل قــدم زدن زیر باران
کجایش دلگیر استـــــ ؟
به هوای سرمایش دستانم را محکم تــر میگیری
فصلی کــه دستانمان بیشتر در هم گره بخـورد
کجایـش دلتنــگی دارد؟
قطعا نمیـشود طعنـه دلگیــری را
بــه فصلی کــه با مهرمی آیــد، زد
wolf
پژواک خودم بودم و
خود را نشنیدم
اے هر چه صدا،
هر چه صدا،
هر چه صدا....
«تـــو»
"محمدعلی بهمنی"
wolf
فـــكـــر كنم
به بوي عطــــــــــر تـــو حســــاسيت دارم،
همین که در ذهنـــــم میپیچد
از چشـــمـم
اشــــکـــــ می آید ...