یافتن پست: #نقاب
:max_bytes(150000):strip_icc():format(webp)/Anemone-56969ba03df78cafda8f0878.jpg)
همه چیز دنیا خوبه الا ادم هاش
حضرت@دوست
جانا خبر داری که دنیایمان چقدر رنگارنگ شده !!!
من اما، دلم لک زده برای سیاه و سفیدای ساده سادگی ..
برای یکرنگ بودن ها و صمیمیت های واقعی.....
این روزها ادمها هلاک به رخ کشیدن خوشبختی های خود
هستند اینستاگرام..تلگرام ...وات ساپ و.... و من بیزار از این نقابها
سعی میکنم خود واقعیم باشم ، واقعا واقعی ...
من اما، دلم لک زده برای سیاه و سفیدای ساده سادگی ..
برای یکرنگ بودن ها و صمیمیت های واقعی.....
این روزها ادمها هلاک به رخ کشیدن خوشبختی های خود
هستند اینستاگرام..تلگرام ...وات ساپ و.... و من بیزار از این نقابها
سعی میکنم خود واقعیم باشم ، واقعا واقعی ...
دلم خواس
حضرت@دوست
چشم جادو
ماه ِ من گر که نقاب از رخ ِ خود وا می کرد
درد ِ این عاشق ِ غمدیده، مداوا می کرد
چشم ِ جادوش، به یک غمزه ربوده است دلم
کاش با عاشق ِ دلخسته، مدارا می کرد
ناله و زاریم از فرقت رویش، ای کاش!
اثری بر دل ِ چون صخره و صمـّا می کرد
چشمْ جادو، مژه چون خنجر و،زلفش چو کمند
میل ِ جان خستن1 و خونریزی و یغما می کرد
گر دمی از ره ِ شفـْـقــَت بنوازند مرا
چون پریْ دیده2 مرا واله و شیدا می کرد
صِله ی شعر ِ تو گر بوسه بداد، ای "محمود"!
طبع ِ عالی ِ تو پرواز، چو عنقا۳ می کرد
ماه ِ من گر که نقاب از رخ ِ خود وا می کرد
درد ِ این عاشق ِ غمدیده، مداوا می کرد
چشم ِ جادوش، به یک غمزه ربوده است دلم
کاش با عاشق ِ دلخسته، مدارا می کرد
ناله و زاریم از فرقت رویش، ای کاش!
اثری بر دل ِ چون صخره و صمـّا می کرد
چشمْ جادو، مژه چون خنجر و،زلفش چو کمند
میل ِ جان خستن1 و خونریزی و یغما می کرد
گر دمی از ره ِ شفـْـقــَت بنوازند مرا
چون پریْ دیده2 مرا واله و شیدا می کرد
صِله ی شعر ِ تو گر بوسه بداد، ای "محمود"!
طبع ِ عالی ِ تو پرواز، چو عنقا۳ می کرد
حضرت@دوست
طریق@عشق
چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
ور آشتی طلبم با سر عتاب رود
چو ماه نو ره بیچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
شب شراب خرابم کند به بیداری
وگر به روز شکایت کنم به خواب رود
طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل
بیفتد آن که در این راه با شتاب رود
گدایی در جانان به سلطنت مفروش
کسی ز سایه این در به آفتاب رود
چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
ور آشتی طلبم با سر عتاب رود
چو ماه نو ره بیچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
شب شراب خرابم کند به بیداری
وگر به روز شکایت کنم به خواب رود
طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل
بیفتد آن که در این راه با شتاب رود
گدایی در جانان به سلطنت مفروش
کسی ز سایه این در به آفتاب رود